UWIELBIANIE BOGA ZA JEGO DOBROĆ
„Głosić będą wspaniałą chwałę majestatu twego I cudowne sprawy twoje. Mówić będą o potędze strasznych dzieł twoich, Opowiadać o wielkości twojej. Zwiastować będą pamięć wielkiej dobroci twojej, a sprawiedliwość twoją radośnie opiewać” (Psalm 145:5-7). Słowo strasznych użyte tutaj oznacza, że Jego dzieła są tak wielkie, iż powodują podziw i zdumienie.
Nie możemy zaprzeczyć Bożemu wymaganiu, że mamy Go uwielbiać w całej Jego wspaniałości, ale jesteśmy szczególnie powołani, aby Go uwielbiać za Jego dobroć.
Zwróć uwagę, że Psalmista kładzie nacisk na obfitość uwielbienia, mająC w pamięci dobroć Ojca. Dla Dawida było to coś normalnego, żeby śpiewać to uwielbienie jako bogate wysławianie, jakby powodować to, że chwała będzie wypływała jak woda wytryskująca ze źródła.
W Psalmie 107:8-9 Dawid pisze, „ Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego i za jego cuda dla synów ludzkich. Napoił bowiem duszę pragnącego, a duszę głodnego napełnił dobrem!” (Psalm 107:8-9).
Ta prawda o uwielbieniu Boga za Jego dobroć w przeszłości dotknęła struny w moim sercu i zostałem poruszony, żeby zrobić to, co robił Dawid. Jesteśmy powołani, aby celebrować Jego dobroć!
Dawid otwiera się na tę dobroć, o której mówi – na Boże pragnienie, aby stosować miłosierdzie, kiedy współczuje nam w naszych doświadczeniach i uciskach. Dawid zapożyczył to z 2 Mojżeszowej 34:6, gdzie Bóg mówił do Mojżesza: „Wtedy Pan przeszedł obok niego, a on zawołał: Panie, Panie, Boże miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność.”
Umiłowani, spójrzcie w przeszłość i przypomnijcie sobie jak dobry był dla was Pan. Rozmyślajcie o Jego litości, która nigdy nie zawiodła i przeprowadziła was. Ja znajduję przyjemność w uwielbianiu Boga za wszystko, ale szczególnie za Jego dobroć. Nie tylko za dobroć w przeszłości, ale za tę, którą widzę codziennie – dobroć, którą widzę wszędzie wokół mnie obecnie.
„ Dobroć i łaska towarzyszyć mi będą Przez wszystkie dni życia mego. I zamieszkam w domu Pana przez długie dni” (Psalm 23:6).
Nie możemy zaprzeczyć Bożemu wymaganiu, że mamy Go uwielbiać w całej Jego wspaniałości, ale jesteśmy szczególnie powołani, aby Go uwielbiać za Jego dobroć.
Zwróć uwagę, że Psalmista kładzie nacisk na obfitość uwielbienia, mająC w pamięci dobroć Ojca. Dla Dawida było to coś normalnego, żeby śpiewać to uwielbienie jako bogate wysławianie, jakby powodować to, że chwała będzie wypływała jak woda wytryskująca ze źródła.
W Psalmie 107:8-9 Dawid pisze, „ Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego i za jego cuda dla synów ludzkich. Napoił bowiem duszę pragnącego, a duszę głodnego napełnił dobrem!” (Psalm 107:8-9).
Ta prawda o uwielbieniu Boga za Jego dobroć w przeszłości dotknęła struny w moim sercu i zostałem poruszony, żeby zrobić to, co robił Dawid. Jesteśmy powołani, aby celebrować Jego dobroć!
Dawid otwiera się na tę dobroć, o której mówi – na Boże pragnienie, aby stosować miłosierdzie, kiedy współczuje nam w naszych doświadczeniach i uciskach. Dawid zapożyczył to z 2 Mojżeszowej 34:6, gdzie Bóg mówił do Mojżesza: „Wtedy Pan przeszedł obok niego, a on zawołał: Panie, Panie, Boże miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność.”
Umiłowani, spójrzcie w przeszłość i przypomnijcie sobie jak dobry był dla was Pan. Rozmyślajcie o Jego litości, która nigdy nie zawiodła i przeprowadziła was. Ja znajduję przyjemność w uwielbianiu Boga za wszystko, ale szczególnie za Jego dobroć. Nie tylko za dobroć w przeszłości, ale za tę, którą widzę codziennie – dobroć, którą widzę wszędzie wokół mnie obecnie.
„ Dobroć i łaska towarzyszyć mi będą Przez wszystkie dni życia mego. I zamieszkam w domu Pana przez długie dni” (Psalm 23:6).