WYŁOM!
Micheasz zwraca naszą uwagę na najbardziej chwalebne z proroctw Starego Testamentu. Prorokował on o ludziach, którzy pójdą za Panem na nowe pastwiska. „ Na pewno zbiorę całego Jakuba, na pewno zgromadzę resztkę Izraela. Skupię go jak owce w ogrodzeniu, jak trzodę .... na wygonie” (Micheasza 2:12).
Micheasz widział lud Boży wyzwolony, ludzi, których serce bije jak jedno, ludzi, którzy są tak prowadzeni przez Ducha, że przez odstępczy kościół byliby nazwani wyrzutkami. „W owym dniu, mówi Pan, zbiorę chromych, zgromadzę to, co rozproszone, i tych, których utrapiłem. Z tego, co chrome, stworzę resztkę, a z tego, co rozproszone, potężny naród; a Pan będzie nad nimi królował na górze Syjon, odtąd aż na wieki” (Micheasza 4:6-7).
Z kogo składa się ta święta resztka? To nie dumni, skupieni na sobie kaznodzieje, wypolerowane gwiazdy, którym biją brawa. Nie! Są to wypróbowani ludzie, którzy przeszli przez ogień doświadczeń. Do nich zaliczają się nieznani, wyrzutkowie, ci, którzy są uważani za chromych w porównaniu z wysokimi i mocno ugruntowanymi kościołami i ci, którzy podnoszą swoje głosy przeciwko korupcji w domu Bożym.
Bóg mówi: „Ja ich razem zbiorę!” Wszelkie ludzkie wysiłki, żeby doprowadzić Bożych sług do jedności, są daremne. Tego musi dokonać Bóg i tym, co prowadzi tę resztkę razem i powoduje, że są blisko siebie jest pokutujące serce w łączności z Chrystusem.
Jerome, jeden z pierwszych ojców kościoła i student Biblii opisuje ich jako „te dzieci Boże, które pokutują i wznoszą się ponad rzeczy tego świata i aspirują do nieba.” Są to ludzie, którzy myślą o niebie, których męczy lekkość i kompromis, ludzie którzy tęsknią do świętości w domu Bożym. Nawet teraz jest taka resztka, która wyłania się spośród ludzi. Każdy mężczyzna czy kobieta Boża, których serce jest złamane z powodu grzechu i zepsucia w domu Bożym mogą odczuwać to ponaglanie Ducha! Nadchodzi wyjście, nadchodzi wyłom!
Micheasz widział lud Boży wyzwolony, ludzi, których serce bije jak jedno, ludzi, którzy są tak prowadzeni przez Ducha, że przez odstępczy kościół byliby nazwani wyrzutkami. „W owym dniu, mówi Pan, zbiorę chromych, zgromadzę to, co rozproszone, i tych, których utrapiłem. Z tego, co chrome, stworzę resztkę, a z tego, co rozproszone, potężny naród; a Pan będzie nad nimi królował na górze Syjon, odtąd aż na wieki” (Micheasza 4:6-7).
Z kogo składa się ta święta resztka? To nie dumni, skupieni na sobie kaznodzieje, wypolerowane gwiazdy, którym biją brawa. Nie! Są to wypróbowani ludzie, którzy przeszli przez ogień doświadczeń. Do nich zaliczają się nieznani, wyrzutkowie, ci, którzy są uważani za chromych w porównaniu z wysokimi i mocno ugruntowanymi kościołami i ci, którzy podnoszą swoje głosy przeciwko korupcji w domu Bożym.
Bóg mówi: „Ja ich razem zbiorę!” Wszelkie ludzkie wysiłki, żeby doprowadzić Bożych sług do jedności, są daremne. Tego musi dokonać Bóg i tym, co prowadzi tę resztkę razem i powoduje, że są blisko siebie jest pokutujące serce w łączności z Chrystusem.
Jerome, jeden z pierwszych ojców kościoła i student Biblii opisuje ich jako „te dzieci Boże, które pokutują i wznoszą się ponad rzeczy tego świata i aspirują do nieba.” Są to ludzie, którzy myślą o niebie, których męczy lekkość i kompromis, ludzie którzy tęsknią do świętości w domu Bożym. Nawet teraz jest taka resztka, która wyłania się spośród ludzi. Każdy mężczyzna czy kobieta Boża, których serce jest złamane z powodu grzechu i zepsucia w domu Bożym mogą odczuwać to ponaglanie Ducha! Nadchodzi wyjście, nadchodzi wyłom!