OCHOTA DO PRACY
Modlitwa i pokora, wraz z nienawiścią do grzechu, tworzy „ochotę do pracy.” „My zaś odbudowywaliśmy mur dalej i wkrótce cały mur był powiązany do połowy jego wysokości, lud zaś ochoczo pracował” (Ne 4:6). Prawdziwe przebudzenie zawsze wytwarza pracowników. Ksiązki i seminaria nie – ale przebudzenie tak!
Kiedy Bóg czyni coś prawdziwego wśród Jego ludzi, szatan to atakuje. „A gdy Sanballat, Tobiasz, Arabowie, Ammonici i mieszkańcy Aszdodu usłyszeli, że naprawa murów Jeruzalemu postąpiła naprzód, gdyż wyłomy zaczęły się wypełniać, zapłonęli wielkim gniewem. I wszyscy oni społem się sprzysięgli, aby ruszyć do walki z Jeruzalemem i spowodować w nim zamęt” (4:7-8).
Wróg był bardzo rozgniewany i postanowił im przeszkodzić! Jego taktyka była taka, by potajemnie przeniknąć w to ciało i infiltrować od wewnątrz. „Wrogowie nasi zaś myśleli: Nie powinni się dowiedzieć i spostrzec się, aż wpadniemy między nich, wybijemy ich i zatrzymamy robotę” (w 11).
Planowali wprowadzić pomiędzy nich tajną armię udawaczy. Nie planowali nagłego, frontalnego, otwartego ataku, ale raczej mówili, „Wejdziemy między nich!”
Taktyką był wewnętrzny sabotaż! Wróg mówił, „Oni nie zauważą, że to się dzieje.”
Taktyka szata nie zmieniła się. Nawet teraz on wysyła swoich „aniołów światłości” do zgromadzeń po całym świecie, z doktrynalnym sabotażem i zwiedzeniem.
Jak możemy ich poznać? Jakie mamy zabezpieczenie? „Modliliśmy się więc do Boga naszego i wystawialiśmy dniem i nocą przeciwko nim straże” (4:9). Kluczem jest tu nienawiść do grzechu, prawdziwa skrucha, gorliwa modlitwa i stała czujność – wraz ze stałym karmieniem się Słowem Bożym, Kochani, pozwólcie Duchowi Świętemu sprawdzać wasze serce głęboko i dokładnie, byście mogli chodzić przed Panem bez zmazy w tym ostatecznym czasie.
Kiedy Bóg czyni coś prawdziwego wśród Jego ludzi, szatan to atakuje. „A gdy Sanballat, Tobiasz, Arabowie, Ammonici i mieszkańcy Aszdodu usłyszeli, że naprawa murów Jeruzalemu postąpiła naprzód, gdyż wyłomy zaczęły się wypełniać, zapłonęli wielkim gniewem. I wszyscy oni społem się sprzysięgli, aby ruszyć do walki z Jeruzalemem i spowodować w nim zamęt” (4:7-8).
Wróg był bardzo rozgniewany i postanowił im przeszkodzić! Jego taktyka była taka, by potajemnie przeniknąć w to ciało i infiltrować od wewnątrz. „Wrogowie nasi zaś myśleli: Nie powinni się dowiedzieć i spostrzec się, aż wpadniemy między nich, wybijemy ich i zatrzymamy robotę” (w 11).
Planowali wprowadzić pomiędzy nich tajną armię udawaczy. Nie planowali nagłego, frontalnego, otwartego ataku, ale raczej mówili, „Wejdziemy między nich!”
Taktyką był wewnętrzny sabotaż! Wróg mówił, „Oni nie zauważą, że to się dzieje.”
Taktyka szata nie zmieniła się. Nawet teraz on wysyła swoich „aniołów światłości” do zgromadzeń po całym świecie, z doktrynalnym sabotażem i zwiedzeniem.
Jak możemy ich poznać? Jakie mamy zabezpieczenie? „Modliliśmy się więc do Boga naszego i wystawialiśmy dniem i nocą przeciwko nim straże” (4:9). Kluczem jest tu nienawiść do grzechu, prawdziwa skrucha, gorliwa modlitwa i stała czujność – wraz ze stałym karmieniem się Słowem Bożym, Kochani, pozwólcie Duchowi Świętemu sprawdzać wasze serce głęboko i dokładnie, byście mogli chodzić przed Panem bez zmazy w tym ostatecznym czasie.