OSTATNIE ŻNIWO
„A zatem, jeżeli słuchać będziecie moich przykazań, które Ja wam dziś daję, miłując Pana, Boga waszego, i służąc mu z całego serca swego i z całej swojej duszy, to On będzie spuszczał deszcz na waszą ziemię we właściwym czasie: jesienny i wiosenny, a ty będziesz zbierał swoje zboże, swój moszcz i swoją oliwę” (5 Mojż. 11:13-14).
Sezon siewu i żniwa w Izraelu był odwrotny, niż u nas. Pierwszy deszcz, który zmiękczał ziemię, padał od października do końca grudnia, przed okresem siewu. Ostatni deszcz padał od marca przez kwiecień, akurat przed żniwami, i te deszcze powodowały dojrzewanie plonów.
Trzeba zauważyć, że te dwa okresy deszczu zawsze były związane ze żniwami: „a ty będziesz zbierał…” (wiersz 14) Kochani, jeżeli chcecie oceniać jakieś poruszenie Ducha Świętego, czy to jest od Boga, czy z ciała, używajcie tego kryterium: Działanie Ducha jest zawsze skupione na żniwie dusz!
Bez względu na to, jakiego rodzaju manifestacje widzisz w tak zwanym przebudzeniu, nie jest to prawdziwe działanie Boże, jeżeli nie jest skupione na żniwie. Deszcz Ducha Świętego pada zawsze po to, by zgromadzić dusze.
Bóg wylał Jego Ducha w pierwszym deszczu w dniu Pięćdziesiątnicy, by przygotować i zmiękczyć grunt przed siewem ewangelii. Napełnieni Duchem siewcy wyszli tego dnia z Górnej Izby na cały świat – do Jerozolimy, Judei, Samarii i aż po krańce ziemi, by czynić ludzi uczniami Chrystusa.
Kościół już przez 2000 lat widział siew i wzrost – a teraz nastał czas żniwa! Wszyscy, którzy umarli w Chrystusie do teraz, przedstawiają pierwsze plony lub wczesne żniwa. Ale Zachariasz prorokował o ostatnim żniwie i po to musiał przyjść Jezus (patrz Zachariasz 12:10). Pan czekał cierpliwie na ostatnie, potężne żniwo na ziemi!
„Przeto bądźcie cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie oczekuje cennego owocu ziemi, aż spadnie wczesny i późniejszy deszcz” (Jakuba 5:7).
Sezon siewu i żniwa w Izraelu był odwrotny, niż u nas. Pierwszy deszcz, który zmiękczał ziemię, padał od października do końca grudnia, przed okresem siewu. Ostatni deszcz padał od marca przez kwiecień, akurat przed żniwami, i te deszcze powodowały dojrzewanie plonów.
Trzeba zauważyć, że te dwa okresy deszczu zawsze były związane ze żniwami: „a ty będziesz zbierał…” (wiersz 14) Kochani, jeżeli chcecie oceniać jakieś poruszenie Ducha Świętego, czy to jest od Boga, czy z ciała, używajcie tego kryterium: Działanie Ducha jest zawsze skupione na żniwie dusz!
Bez względu na to, jakiego rodzaju manifestacje widzisz w tak zwanym przebudzeniu, nie jest to prawdziwe działanie Boże, jeżeli nie jest skupione na żniwie. Deszcz Ducha Świętego pada zawsze po to, by zgromadzić dusze.
Bóg wylał Jego Ducha w pierwszym deszczu w dniu Pięćdziesiątnicy, by przygotować i zmiękczyć grunt przed siewem ewangelii. Napełnieni Duchem siewcy wyszli tego dnia z Górnej Izby na cały świat – do Jerozolimy, Judei, Samarii i aż po krańce ziemi, by czynić ludzi uczniami Chrystusa.
Kościół już przez 2000 lat widział siew i wzrost – a teraz nastał czas żniwa! Wszyscy, którzy umarli w Chrystusie do teraz, przedstawiają pierwsze plony lub wczesne żniwa. Ale Zachariasz prorokował o ostatnim żniwie i po to musiał przyjść Jezus (patrz Zachariasz 12:10). Pan czekał cierpliwie na ostatnie, potężne żniwo na ziemi!
„Przeto bądźcie cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie oczekuje cennego owocu ziemi, aż spadnie wczesny i późniejszy deszcz” (Jakuba 5:7).