OCZEKUJĄC NA NIEGO
Polecenie proroka Samuela dla króla Saula było takie, „Idź do Gilgal i czekaj ... ja przyjdę i wtedy otrzymasz dalsze wskazówki” (Zobacz 1 Samuela 10:8). Jedyną odpowiedzialnością Saula było czekanie! Bóg chciał, żeby Saul powiedział, „Bóg dotrzymuje Swojego Słowa; nigdy żadne słowo wypowiedziane przez Samuela nie zawiodło. Bóg powiedział, żebym czekał na dalsze wskazówki, więc ja będę czekał.”
Ale pycha tak rozumuje, „Bóg chyba nie miał tego na myśli. Może źle usłyszałem.” Zamiast stanąć na Bożym Słowie, zaczynamy probować rozwiązywać sprawy po swojemu. Leżąc na łóżku w nocy mówimy: „Panie, ja tak widzę rozwiązanie.” Jest to głupie, żeby robić coś bardzo logicznego i rozsądnego, kiedy nie jest to wyraźne Boże prowadzenie. Jeżeli chcesz coś Bogu udowodnić, to pokaż, że cierpliwie czekasz na Jego działanie.
„ I zapytał Samuel: Co uczyniłeś? A Saul odrzekł: Gdy widziałem, że lud pierzchnął ode mnie, a ty nie nadszedłeś w oznaczonym czasie, Filistyńczycy natomiast są zebrani w Michmas, pomyślałem, że Filistyńczycy wkrótce ruszą na mnie do Gilgal, a ja nie zdążyłem pozyskać łaski przed obliczem Pańskim, ośmieliłem się przeto złożyć ofiarę całopalną. Tedy rzekł Samuel do Saula: Popełniłeś głupstwo! Gdybyś był dochował przykazania Pana, Boga twego, które On ci nadał, Pan byłby utwierdził królestwo twoje nad Izraelem na wieki. Lecz teraz królestwo twoje nie utrzyma się. Pan wyszukał sobie męża według swego serca i Pan ustanowił go księciem nad swoim ludem za to, iż nie dochowałeś tego, co ci Pan rozkazał” (1 Sam. 13:11-14).
Saul czekał siedem dni ale to czekanie było nieświęte. Był niecierpliwy, zły, wystraszony i dąsał się. Musimy czekać z wiarą, wierząc, że Bóg się troszczy o nas i kocha nas i że przyjdzie do nas w Swoim czasie. Ta sprawa czekania jest tak ważna, że muszę wam pokazać kilka fragmentów Słowa Bożego, żeby to udowodnić.
„ I będą mówić w owym dniu: Oto nasz Bóg, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi; to Pan, któremu zaufaliśmy. Weselmy i radujmy się z jego zbawienia” (Izajasza 25:9).
„Czego od wieków nie słyszano, czego ucho nie słyszało i oko nie widziało oprócz ciebie, Boga działającego dla tego, który go oczekuje” (Izajasz 64:4),
Ale pycha tak rozumuje, „Bóg chyba nie miał tego na myśli. Może źle usłyszałem.” Zamiast stanąć na Bożym Słowie, zaczynamy probować rozwiązywać sprawy po swojemu. Leżąc na łóżku w nocy mówimy: „Panie, ja tak widzę rozwiązanie.” Jest to głupie, żeby robić coś bardzo logicznego i rozsądnego, kiedy nie jest to wyraźne Boże prowadzenie. Jeżeli chcesz coś Bogu udowodnić, to pokaż, że cierpliwie czekasz na Jego działanie.
„ I zapytał Samuel: Co uczyniłeś? A Saul odrzekł: Gdy widziałem, że lud pierzchnął ode mnie, a ty nie nadszedłeś w oznaczonym czasie, Filistyńczycy natomiast są zebrani w Michmas, pomyślałem, że Filistyńczycy wkrótce ruszą na mnie do Gilgal, a ja nie zdążyłem pozyskać łaski przed obliczem Pańskim, ośmieliłem się przeto złożyć ofiarę całopalną. Tedy rzekł Samuel do Saula: Popełniłeś głupstwo! Gdybyś był dochował przykazania Pana, Boga twego, które On ci nadał, Pan byłby utwierdził królestwo twoje nad Izraelem na wieki. Lecz teraz królestwo twoje nie utrzyma się. Pan wyszukał sobie męża według swego serca i Pan ustanowił go księciem nad swoim ludem za to, iż nie dochowałeś tego, co ci Pan rozkazał” (1 Sam. 13:11-14).
Saul czekał siedem dni ale to czekanie było nieświęte. Był niecierpliwy, zły, wystraszony i dąsał się. Musimy czekać z wiarą, wierząc, że Bóg się troszczy o nas i kocha nas i że przyjdzie do nas w Swoim czasie. Ta sprawa czekania jest tak ważna, że muszę wam pokazać kilka fragmentów Słowa Bożego, żeby to udowodnić.
„ I będą mówić w owym dniu: Oto nasz Bóg, któremu zaufaliśmy, że nas wybawi; to Pan, któremu zaufaliśmy. Weselmy i radujmy się z jego zbawienia” (Izajasza 25:9).
„Czego od wieków nie słyszano, czego ucho nie słyszało i oko nie widziało oprócz ciebie, Boga działającego dla tego, który go oczekuje” (Izajasz 64:4),