UCZYNKI CIEMNOŚCI

„A jeśliby oko twoje było chore, całe ciało twoje będzie ciemne. Jeśli tedy światło, które jest w tobie, jest ciemnością, sama ciemność jakaż będzie!” (Mat. 6:23). Pismo Święte wyraźnie mówi, że ukryte grzechy są „uczynkami ciemności”. Ze Słowa Bożego wiemy, że światłość nie ma nic wspólnego z ciemnością.

Piotr mówi nam, że Chrystus „poszedł i zwiastował duchom będącym w więzieniu” (1 Piotra 3:19-10). Nieposłuszeństwo wtrąciło te dusze do więzienia ciemności. Tak samo dzisiaj, każdy świadomy akt nieposłuszeństwa powoduje, że światło w nas ciemnieje. Z biegiem czasu nasza percepcja prawdy zostaje wypaczona, a nasze „otwarte niebo” chmurzy się.

Pan bardzo cierpi, kiedy ukryty grzech sprowadza na nasze dusze wielką ciemność. Nic nie martwi Go bardziej, niż to, kiedy odrzucamy Jego ostrzeżenia. Zobaczcie ten tragiczny przypadek, który jest opisany w poniższym liście, który otrzymaliśmy:

„Mój mąż pogrążył się całkowicie w pornografię w internecie. Ja już złożyłam pozew o rozwód, ale jego to nawet nie obchodzi. Byliśmy szczęśliwym małżeństwem przez 25 lat, zanim to się stało. Nie mogłam zrozumieć, dlaczego on spędza tyle czasu zamknięty w swoim pokoju ze swoim komputerem. Pewnego dnia weszłam i byłam zaszokowana tym strasznym brudem, który zobaczyłam na monitorze.

„To stało się jego obsesją. Zmieniła się jego osobowość i zrobił się podły. Wiedziałam, że jest uzależniony. Powiedział, ‘Nic na to nie poradzę. Będę robił to, co mi się podoba.’”

Apostoł Paweł kieruje straszne zdanie do tych, którzy chodzą „w próżności umysłu” (Efezjan 4:17). Tacy ludzie usprawiedliwiają swój grzech i nie szukają wyjścia z niego. Paweł mówi do nich: „Mający przyćmiony umysł i dalecy od życia Bożego przez nieświadomość, która jest w nich, przez zatwardziałość serca ich” (w. 18).

Jak oni stali się tak ślepi i ciemni? Popadli w ślepotę, która przychodzi na tych, którzy oddają się grzechowi: „Mając umysł przytępiony, oddali się rozpuście dopuszczając się wszelkiej nieczystości z chciwością” (w 19).

John Owen, purytański pisarz opisuje tragiczny tego skutek: „Człowiek pod panowaniem jakiejś pożądliwości ma fałszywe poczucie bezpieczeństwa i nie widzi nadchodzących niebezpiecznych czasów.”