STRAŻNICY NA MURACH
Stary Testament kończy się zdumiewającym proroctwem Malachiasza: „Oto Ja poślę wam proroka Eliasza, zanim przyjdzie wielki i straszny dzień Pana, i zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym, gdy przyjdę, nie obłożył ziemi klątwą” (Malach. 3:23-24).
To proroctwo wypełniło się w znacznym stopni w służbie Jana Chrzciciela. Anioł ukazał się ojcu Jana i prorokował, że jego syn zwróci wielu w Izraelu do Pana i że „On to pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliaszowej, by zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych ku rozwadze sprawiedliwych, przygotowując Panu lud prawy” (Łukasz 1:17).
Jezus, mówiąc do uczniów o Janie Chrzcicielu, powiedział, „jeżeli zaś chcecie to przyjąć, on jest Eliaszem, który miał przyjść” (Mateusz 11:14). Dodał, „Kto ma uszy, niechaj słucha!” (w. 15). Wierzę, że Jezus chciał, by zobaczyli duchowe znaczenie przyjścia Jana, jak prorokowano, w duchu i mocy Eliasza.
Jan był namaszczony tym samym odważnym Duchem i mocą, które były w Eliaszu. Mówił otwarcie o grzechach nieposłuszeństwa ludzi szukających przyjemności, Niedługo miał się pojawić Chrystus i ten potężny człowiek prawdy nagle pojawił się na scenie, by przygotować ludzi dla Pana. Ten prorok pustyni został posłany, by zwrócić serca ludzi (co jest prawdziwą definicją pokuty) do Pana. Jan głosił upamiętanie, zadośćuczynienie, czystość serca, sprawiedliwość i praktyczne chodzenie w świętości, które ma towarzyszyć otwartemu wyznaniu grzechów.
Ja wierzę, że prorok Malachiasz, jak również prorocy Starego Testamentu, mówią o społeczności świętych ludzi, którzy powstaną przed powtórnym przyjściem Chrystusa. Oni będą usługiwać w tym samym Duchu i mocy, które spoczywały na Eliaszu i Janie Chrzcicielu.
Ta społeczność Eliasza czasów ostatecznych będzie słyszeć proroctwo Izajasza, „Wołaj na całe gardło, nie powściągaj się, podnieś jak trąba swój głos i wspominaj mojemu ludowi jego występki, a domowi Jakuba jego grzechy! (Izajasz 58:1) To są strażnicy na murach, którzy „przez cały dzień i przez całą noc, nigdy nie umilkną…. I nie dadzą mu spokoju, dopóki nie odbuduje Jeruzalemu i dopóki nie uczyni go sławnym na ziemi!” (Izajasz 62:6-7).
To proroctwo wypełniło się w znacznym stopni w służbie Jana Chrzciciela. Anioł ukazał się ojcu Jana i prorokował, że jego syn zwróci wielu w Izraelu do Pana i że „On to pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliaszowej, by zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych ku rozwadze sprawiedliwych, przygotowując Panu lud prawy” (Łukasz 1:17).
Jezus, mówiąc do uczniów o Janie Chrzcicielu, powiedział, „jeżeli zaś chcecie to przyjąć, on jest Eliaszem, który miał przyjść” (Mateusz 11:14). Dodał, „Kto ma uszy, niechaj słucha!” (w. 15). Wierzę, że Jezus chciał, by zobaczyli duchowe znaczenie przyjścia Jana, jak prorokowano, w duchu i mocy Eliasza.
Jan był namaszczony tym samym odważnym Duchem i mocą, które były w Eliaszu. Mówił otwarcie o grzechach nieposłuszeństwa ludzi szukających przyjemności, Niedługo miał się pojawić Chrystus i ten potężny człowiek prawdy nagle pojawił się na scenie, by przygotować ludzi dla Pana. Ten prorok pustyni został posłany, by zwrócić serca ludzi (co jest prawdziwą definicją pokuty) do Pana. Jan głosił upamiętanie, zadośćuczynienie, czystość serca, sprawiedliwość i praktyczne chodzenie w świętości, które ma towarzyszyć otwartemu wyznaniu grzechów.
Ja wierzę, że prorok Malachiasz, jak również prorocy Starego Testamentu, mówią o społeczności świętych ludzi, którzy powstaną przed powtórnym przyjściem Chrystusa. Oni będą usługiwać w tym samym Duchu i mocy, które spoczywały na Eliaszu i Janie Chrzcicielu.
Ta społeczność Eliasza czasów ostatecznych będzie słyszeć proroctwo Izajasza, „Wołaj na całe gardło, nie powściągaj się, podnieś jak trąba swój głos i wspominaj mojemu ludowi jego występki, a domowi Jakuba jego grzechy! (Izajasz 58:1) To są strażnicy na murach, którzy „przez cały dzień i przez całą noc, nigdy nie umilkną…. I nie dadzą mu spokoju, dopóki nie odbuduje Jeruzalemu i dopóki nie uczyni go sławnym na ziemi!” (Izajasz 62:6-7).