GODZINA IZOLACJI

Wiem jak to jest przeżywać boskie milczenie, nie słyszeć głosu Bożego przez jakiś czas. Przeżywałem okresy całkowitego zamieszania bez wyraźnego kierunku, a ten cichy, delikatny głos za mną całkiem milczał. Były takie chwile, kiedy nie miałem w pobliżu przyjaciela, żeby pocieszył moje serce słowem rady. Wszystkie moje wzory prowadzenia z przeszłości były błędne i byłem w całkowitej ciemności. Nie widziałem drogi przed sobą i popełniałem jeden błąd za drugim. Chciałem powiedzieć: „Boże, co się stało? Nie wiem w którą stronę iść!”

Czy Bóg naprawdę ukrywa Swoją twarz przed tymi, których kocha? Czy jest możliwe, aby On podnosił swoją rękę na krótką chwilę, żeby nas nauczyć polegania i zaufania? Biblia odpowiada wyraźnie: „Bóg pozostawił go (Hiskiasza), żeby go doświadczyć, aby poznał co jest w jego sercu” (2 Kronik 32:31).

Może teraz przeżywasz potop doświadczeń. Wiesz o czym mówię, kiedy powiadam, że niebo jest ze spiżu. Wiesz co to znaczy powtarzające się upadki. Czekałeś i czekałeś na odpowiedź na modlitwę. Otrzymałeś kielich ucisku. Nic i nikt nie potrafi dotknąć tej potrzeby w twoim sercu!

To jest czas, aby stanąć na nogi! Nie musisz umieć się śmiać czy radować, bo w tej chwili nie masz szczęścia. Właściwie możesz mieć tylko zamieszanie w swojej duszy. Możesz jednak wiedzieć, że Bóg jest nadal z tobą, ponieważ tak mówi Pismo: „Pan siedzi nad potopem, Pan jest Królem na wieki” (Psalm 29:10).

Niedługo usłyszysz Jego głos: Nie denerwuj się, nie panikuj. Kieruj tylko swój wzrok na Mnie. Powierz Mi wszystko. Poznasz wtedy, że jesteś nadal obiektem Jego niezmierzonej miłości.