W DNIU PIĘĆDZIESIĄTNICY
Jaką ewangelię głosił Piotr w dzień Pięćdziesiątnicy? Biblia mówi nam, że kiedy ludzie usłyszeli świadectwo apostoła, „Byli poruszeni do głębi i rzekli do Piotra i pozostałych apostołów: Co mamy czynić, mężowie bracia? A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego” (Dz. Ap. 2:37-38).
Piotr nie mówił tym ludziom, „tylko uwierzcie i będziecie zbawieni”. Ani też nie prosił ich, by po prostu podjęli decyzję i zagłosowali na Jezusa. Nie, powiedział im, by najpierw się upamiętali, a potem dali się ochrzcić w posłuszeństwie Chrystusowi!
Jaką ewangelię głosił Paweł do Ateńczyków na Wzgórzu Marsowym? Powiedział im bardzo wyraźnie „ Bóg ….teraz jednak wzywa wszędzie wszystkich ludzi, aby się upamiętali” (Dz. Ap. 17:30)
Ci greccy intelektualiści nie mieli problemu, by wierzyć w Boga. Właściwie można by powiedzieć, że ich zajęciem było „wierzenie” w wielu bogów – najpierw jednego, potem innych. Jeżeli ktoś przybył i głosił z przekonaniem o jakimś bogu, oni wierzyli. Wierzyli – ale jednocześnie żyli w grzechu. Sama wiara nie wystarczyła!
Paweł powiedział do nich, „Nie! Nie! Jezusa nie można tak po prostu dodać do listy waszych bogów. Możecie tak w nich wierzyć, ale nie możecie tak wierzyć w Jezusa. On przyszedł, by zbawić was z waszych grzechów i teraz nakazuje wszystkim Jego naśladowcom, by pokutowali i zostali oczyszczeni!”
Później Paweł głosił tę samą ewangelię Królowi Agrypie: „Dlatego też, królu Agryppo, nie byłem nieposłuszny temu widzeniu niebieskiemu, lecz głosiłem najpierw tym, którzy są w Damaszku, potem w Jerozolimie i po całej krainie judzkiej, i poganom, aby się upamiętali i nawrócili do Boga i spełniali uczynki godne upamiętania” (Dz. Ap. 26:19-20).
Paweł mówi, „Wszędzie, gdzie byłem, głosiłem upamiętanie. A prawdziwe upamiętanie jest widoczne po uczynkach!
Te miejsca Pisma wyraźnie wskazują, że kościół apostolski głosił bez zahamowań tę samą ewangelię, którą głosił Jan i Jezus: „Upamiętajcie się dla zgładzenia waszych grzechów!”
Piotr nie mówił tym ludziom, „tylko uwierzcie i będziecie zbawieni”. Ani też nie prosił ich, by po prostu podjęli decyzję i zagłosowali na Jezusa. Nie, powiedział im, by najpierw się upamiętali, a potem dali się ochrzcić w posłuszeństwie Chrystusowi!
Jaką ewangelię głosił Paweł do Ateńczyków na Wzgórzu Marsowym? Powiedział im bardzo wyraźnie „ Bóg ….teraz jednak wzywa wszędzie wszystkich ludzi, aby się upamiętali” (Dz. Ap. 17:30)
Ci greccy intelektualiści nie mieli problemu, by wierzyć w Boga. Właściwie można by powiedzieć, że ich zajęciem było „wierzenie” w wielu bogów – najpierw jednego, potem innych. Jeżeli ktoś przybył i głosił z przekonaniem o jakimś bogu, oni wierzyli. Wierzyli – ale jednocześnie żyli w grzechu. Sama wiara nie wystarczyła!
Paweł powiedział do nich, „Nie! Nie! Jezusa nie można tak po prostu dodać do listy waszych bogów. Możecie tak w nich wierzyć, ale nie możecie tak wierzyć w Jezusa. On przyszedł, by zbawić was z waszych grzechów i teraz nakazuje wszystkim Jego naśladowcom, by pokutowali i zostali oczyszczeni!”
Później Paweł głosił tę samą ewangelię Królowi Agrypie: „Dlatego też, królu Agryppo, nie byłem nieposłuszny temu widzeniu niebieskiemu, lecz głosiłem najpierw tym, którzy są w Damaszku, potem w Jerozolimie i po całej krainie judzkiej, i poganom, aby się upamiętali i nawrócili do Boga i spełniali uczynki godne upamiętania” (Dz. Ap. 26:19-20).
Paweł mówi, „Wszędzie, gdzie byłem, głosiłem upamiętanie. A prawdziwe upamiętanie jest widoczne po uczynkach!
Te miejsca Pisma wyraźnie wskazują, że kościół apostolski głosił bez zahamowań tę samą ewangelię, którą głosił Jan i Jezus: „Upamiętajcie się dla zgładzenia waszych grzechów!”