JEZUS JEST PRZYMIERZEM by Gary Wilkerson
Izajasz mówił o Jezusie, kiedy prorokował te słowa: „ Tak mówi Pan: W czasie łaski wysłuchałem cię i w dniu zbawienia pomogłem ci; stworzyłem cię i ustanowiłem cię POŚREDNIKIEM PRZYMIERZA Z LUDEM, abyś podźwignął kraj, porozdzielał spustoszoną własność dziedziczną” (Izajasz 49:8 moje podkreślenie).
Jako kościół Jezusa Chrystusa celebrujemy prorocze ogłoszenie Izajasza w każde święta Bożego Narodzenia. Prorok oświadcza, że Bóg pośle Swojego Syna jako odpowiedź na każde wołanie i modlitwę. Ale w tym wersecie jest zawarte więcej, niż my zazwyczaj kojarzymy z tą historią niemowlęcia w żłobku. Powiedziano nam, że Jezus został posłany w ludzkim kształcie, aby odsłonić przymierze z człowiekiem: „Dam ciebie jako przymierze dla ludzi.”
Kiedy Bóg dał nam Swoje Nowe Przymierze, to nie ustanowił nowego systemu z nowym zestawem praw. Zamiast tego, posłał osobę, Jezusa, jako przymierze.
Stare przymierze był to zestaw przepisów opartych na warunkach. Mówiło ono: „Jeżeli zrobisz to czy tamto, to Bóg da ci życie. Ale jeżeli tego nie zrobisz, to rozminiesz się z Bożym błogosławieństwem.” Oczywiście ludzie stale nie osiągali tego standardu Bożego. Nie byli w stanie przestrzegać Jego prawa, które było święte i czyste i w rezultacie tego, ich życie było nękane przez poczucie winy, wstydu i rozpaczy.
Gdzieś w międzyczasie doszliśmy do wniosku, że Boże Stare Przymierze potrzebuje zmiany. Ale Jezus nie przyszedł, aby zmodyfikować Przymierze; On przyszedł jako przymierze. On nie przyszedł, aby nam pokazać błogosławieństwo łaski; On jest tym błogosławieństwem łaski.
Poprzez całą historię kościoła, ludzie tacy jak Luter i Wesley podkreślali jak ważne dla ludu Bożego jest zrozumienie Nowego Przymierza. Oni to widzieli jako sprawę właściwego rozumienia Słowa Bożego – zrozumienia czym jest zakon, a czym łaska. Jeżeli nie zrozumiemy tego, mówili, to jesteśmy skazani na całe życie w rozpaczy. Luter i Wesley wiedzieli, że to jest prawda, ponieważ sami doświadczyli tej rozpaczy.
Tu jest różnica: Według Nowego Przymierza, Boże prawo nie było już zewnętrznym standardem, o który trzeba walczyć. Jego prawo zostaje wypisane na naszych sercach poprzez Ducha Świętego: „ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany” (Rzymian 5:5). Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym – życiem samego Boga – aby nam pomagał być posłusznymi Jego Świętemu Słowu. Chrystus umiłował nas i wydał samego Siebie za nas, abyśmy mogli żyć nowym życiem.
Jako kościół Jezusa Chrystusa celebrujemy prorocze ogłoszenie Izajasza w każde święta Bożego Narodzenia. Prorok oświadcza, że Bóg pośle Swojego Syna jako odpowiedź na każde wołanie i modlitwę. Ale w tym wersecie jest zawarte więcej, niż my zazwyczaj kojarzymy z tą historią niemowlęcia w żłobku. Powiedziano nam, że Jezus został posłany w ludzkim kształcie, aby odsłonić przymierze z człowiekiem: „Dam ciebie jako przymierze dla ludzi.”
Kiedy Bóg dał nam Swoje Nowe Przymierze, to nie ustanowił nowego systemu z nowym zestawem praw. Zamiast tego, posłał osobę, Jezusa, jako przymierze.
Stare przymierze był to zestaw przepisów opartych na warunkach. Mówiło ono: „Jeżeli zrobisz to czy tamto, to Bóg da ci życie. Ale jeżeli tego nie zrobisz, to rozminiesz się z Bożym błogosławieństwem.” Oczywiście ludzie stale nie osiągali tego standardu Bożego. Nie byli w stanie przestrzegać Jego prawa, które było święte i czyste i w rezultacie tego, ich życie było nękane przez poczucie winy, wstydu i rozpaczy.
Gdzieś w międzyczasie doszliśmy do wniosku, że Boże Stare Przymierze potrzebuje zmiany. Ale Jezus nie przyszedł, aby zmodyfikować Przymierze; On przyszedł jako przymierze. On nie przyszedł, aby nam pokazać błogosławieństwo łaski; On jest tym błogosławieństwem łaski.
Poprzez całą historię kościoła, ludzie tacy jak Luter i Wesley podkreślali jak ważne dla ludu Bożego jest zrozumienie Nowego Przymierza. Oni to widzieli jako sprawę właściwego rozumienia Słowa Bożego – zrozumienia czym jest zakon, a czym łaska. Jeżeli nie zrozumiemy tego, mówili, to jesteśmy skazani na całe życie w rozpaczy. Luter i Wesley wiedzieli, że to jest prawda, ponieważ sami doświadczyli tej rozpaczy.
Tu jest różnica: Według Nowego Przymierza, Boże prawo nie było już zewnętrznym standardem, o który trzeba walczyć. Jego prawo zostaje wypisane na naszych sercach poprzez Ducha Świętego: „ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany” (Rzymian 5:5). Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym – życiem samego Boga – aby nam pomagał być posłusznymi Jego Świętemu Słowu. Chrystus umiłował nas i wydał samego Siebie za nas, abyśmy mogli żyć nowym życiem.