CO SIĘ STAŁO Z POKUTĄ?
Co się stało z pokutą? Dzisiaj tego słowa prawie się nie słyszy w większości kościołów. Pastorzy rzadko wzywają swoje zbory do żalu i smutku z powodu ranienia Chrystusa poprzez ich grzechy.
Zamiast tego dzisiaj z kazalnic słyszymy takie poselstwo: „Tylko uwierz. Przyjmij Chrystusa, a będziesz zbawiony.” Tekst wykorzystywany do usprawiedliwiania tego zwiastowania jest zapisany w Dz. Ap. 16:30-31. W tym fragmencie apostoł Paweł był w więzieniu, kiedy nagle zatrzęsła się ziemia i otworzyły się drzwi wszystkich cel. Strażnik więzienia natychmiast pomyślał, że wszyscy więźniowie pouciekali, co oznaczało dla niego wyrok śmierci. W desperacji wyciągnął swój miecz i chciał się zabić, kiedy Paweł i Sylas zatrzymali go i zapewnili, że nikt nie uciekł.
Widząc to, ten człowiek upadł na kolana przed apostołami i zawołał: „Panowie, co mam czynić, aby być zbawiony? A oni powiedzieli: Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony ty i twój dom” (Dz. Ap. 16:30-31).
Kiedy czytamy ten fragment, to ważne jest, abyśmy pamiętali, że ten strażnik więzienia był na krawędzi samobójstwa, mając w ręku miecz. On już był w miejscu pokuty – na kolanach, złamany i drżący przed apostołami. Tak więc jego serce było naprawdę przygotowane, aby przyjąć Jezusa w szczerej wierze.
W ewangelii Marka Chrystus mówi Swoim uczniom, „Kto uwierzy i zostanie ochrzczony, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Marka 16:16). Z tego co Jezus mówi wynika jasno, że zbawienie polega na prostym przyjęciu Jego i przyjęciu chrztu.
Ale Jezus poprzedza to Swoje stwierdzenie takimi słowami: „Idąc na cały świat głoście ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (w. 15). Mówi w istocie, że zanim ludzie będą mogli uwierzyć w Niego, to musi im być zwiastowana ewangelia.
A czym jest ta ewangelia, o której mówił Jezus? Jest to ewangelia, którą sam Jezus głosił – ewangelia pokuty!
Pomyśl o tym. Jakie pierwsze kazanie wygłosił Jezus po tym, kiedy skończyło się Jego kuszenie na pustyni? Pismo powiada: „Odtąd począł Jezus kazać i mówić: Upamiętajcie się, przybliżyło się bowiem Królestwo Niebios” (Mat. 4:17).
Zamiast tego dzisiaj z kazalnic słyszymy takie poselstwo: „Tylko uwierz. Przyjmij Chrystusa, a będziesz zbawiony.” Tekst wykorzystywany do usprawiedliwiania tego zwiastowania jest zapisany w Dz. Ap. 16:30-31. W tym fragmencie apostoł Paweł był w więzieniu, kiedy nagle zatrzęsła się ziemia i otworzyły się drzwi wszystkich cel. Strażnik więzienia natychmiast pomyślał, że wszyscy więźniowie pouciekali, co oznaczało dla niego wyrok śmierci. W desperacji wyciągnął swój miecz i chciał się zabić, kiedy Paweł i Sylas zatrzymali go i zapewnili, że nikt nie uciekł.
Widząc to, ten człowiek upadł na kolana przed apostołami i zawołał: „Panowie, co mam czynić, aby być zbawiony? A oni powiedzieli: Uwierz w Pana Jezusa Chrystusa, a będziesz zbawiony ty i twój dom” (Dz. Ap. 16:30-31).
Kiedy czytamy ten fragment, to ważne jest, abyśmy pamiętali, że ten strażnik więzienia był na krawędzi samobójstwa, mając w ręku miecz. On już był w miejscu pokuty – na kolanach, złamany i drżący przed apostołami. Tak więc jego serce było naprawdę przygotowane, aby przyjąć Jezusa w szczerej wierze.
W ewangelii Marka Chrystus mówi Swoim uczniom, „Kto uwierzy i zostanie ochrzczony, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Marka 16:16). Z tego co Jezus mówi wynika jasno, że zbawienie polega na prostym przyjęciu Jego i przyjęciu chrztu.
Ale Jezus poprzedza to Swoje stwierdzenie takimi słowami: „Idąc na cały świat głoście ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (w. 15). Mówi w istocie, że zanim ludzie będą mogli uwierzyć w Niego, to musi im być zwiastowana ewangelia.
A czym jest ta ewangelia, o której mówił Jezus? Jest to ewangelia, którą sam Jezus głosił – ewangelia pokuty!
Pomyśl o tym. Jakie pierwsze kazanie wygłosił Jezus po tym, kiedy skończyło się Jego kuszenie na pustyni? Pismo powiada: „Odtąd począł Jezus kazać i mówić: Upamiętajcie się, przybliżyło się bowiem Królestwo Niebios” (Mat. 4:17).