PRAWDZIWA LOVE STORY
W 1970r. film Love Story zawierał cytat, który stał się sławny: „Miłość oznacza, że nigdy nie będziesz musiał powiedzieć przepraszam.” To dobrze brzmi w scenariuszu filmu, ale w rzeczywistości jest to kłamstwo z samego piekła. Według Słowa Bożego, miłość uczy się mówić „przepraszam.”
Pewien poirytowany mąż chwalił się, Wczoraj odszedłem od mojej żony. Ona zawsze ma rację, a ja nigdy, ale nie tym razem. Już nie pozwolę sobą pomiatać. Wiem, że w tym mam rację i nie poddam się. Nie wrócę, póki ona na kolanach nie przyzna, że nie miała racji.”
Wraz z uczeniem się, by mówić, „przepraszam”, mężowie i żony muszą uczyć się, jak mówić, „przebaczam ci.” Jezus ostrzegał, że przebaczenie od naszego niebiańskiego Ojca zależne jest od naszego przebaczenia tym, którzy przeciwko nam zawinili.
„A gdy stoicie i zanosicie modlitwy, odpuszczajcie, jeśli macie coś przeciwko komu, aby i Ojciec wasz, który jest w niebie, odpuścił wam wasze przewinienia. Bo jeśli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebie, nie odpuści przewinień waszych” (Marek 11:25-26).
Czy twój mąż albo żona cię okłamali? Czy zostaliście zranieni poprzez cudzołóstwo? Czy przypadkowo odkryliście potajemną zdradę? Czy nastąpiło prawdziwe upamiętanie? Czy próbujecie przebaczyć i zapomnieć?
Możesz nigdy nie zapomnieć, ale musisz uczyć się przebaczyć. Póki żyjesz, możesz przypominać sobie obrazy twojego męża czy żony w ramionach kogoś innego. Może to zawsze sprawiać ból i smutek. Ale jeżeli on czy ona okazali bogobojny żal – i czynią wszelkie wysiłki by to naprawić – ty musisz przebaczyć. Nawet więcej, raz na zawsze musisz przestać przypominać przeszłość. Niezliczone tysiące małżeństw przetrwało niewierność tylko dlatego, że za bogobojnym żalem z powodu grzechu, nastąpiło przebaczenie na wzór Chrystusa. Jeżeli wyciągasz stale starą, brudną przeszłość, małżeństwo będzie w niebezpieczeństwie.
Biblia mówi, „W cierpliwości zaznacza się roztropność człowieka, a chlubą jego jest, gdy zapomina o krzywdach” (Przypon. Sal. 19:11).
Pewien poirytowany mąż chwalił się, Wczoraj odszedłem od mojej żony. Ona zawsze ma rację, a ja nigdy, ale nie tym razem. Już nie pozwolę sobą pomiatać. Wiem, że w tym mam rację i nie poddam się. Nie wrócę, póki ona na kolanach nie przyzna, że nie miała racji.”
Wraz z uczeniem się, by mówić, „przepraszam”, mężowie i żony muszą uczyć się, jak mówić, „przebaczam ci.” Jezus ostrzegał, że przebaczenie od naszego niebiańskiego Ojca zależne jest od naszego przebaczenia tym, którzy przeciwko nam zawinili.
„A gdy stoicie i zanosicie modlitwy, odpuszczajcie, jeśli macie coś przeciwko komu, aby i Ojciec wasz, który jest w niebie, odpuścił wam wasze przewinienia. Bo jeśli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebie, nie odpuści przewinień waszych” (Marek 11:25-26).
Czy twój mąż albo żona cię okłamali? Czy zostaliście zranieni poprzez cudzołóstwo? Czy przypadkowo odkryliście potajemną zdradę? Czy nastąpiło prawdziwe upamiętanie? Czy próbujecie przebaczyć i zapomnieć?
Możesz nigdy nie zapomnieć, ale musisz uczyć się przebaczyć. Póki żyjesz, możesz przypominać sobie obrazy twojego męża czy żony w ramionach kogoś innego. Może to zawsze sprawiać ból i smutek. Ale jeżeli on czy ona okazali bogobojny żal – i czynią wszelkie wysiłki by to naprawić – ty musisz przebaczyć. Nawet więcej, raz na zawsze musisz przestać przypominać przeszłość. Niezliczone tysiące małżeństw przetrwało niewierność tylko dlatego, że za bogobojnym żalem z powodu grzechu, nastąpiło przebaczenie na wzór Chrystusa. Jeżeli wyciągasz stale starą, brudną przeszłość, małżeństwo będzie w niebezpieczeństwie.
Biblia mówi, „W cierpliwości zaznacza się roztropność człowieka, a chlubą jego jest, gdy zapomina o krzywdach” (Przypon. Sal. 19:11).