NIEWIARA UNIEMOŻLIWIA INTYMNOŚĆ Z BOGIEM
„Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu; kto bowiem przystępuje do Boga, musi uwierzyć, że On istnieje i że nagradza tych, którzy go szukają” (Hebr. 11:6).
Wszystkie modlitwy na świecie nic nie pomogą jeżeli nie będą połączone z wiarą! Możesz pościć i modlić się trzy dni czy trzy tygodnie, ale bez wiary nie będziesz się podobał Bogu. Wszystkie twoje godziny w modlitwie, wszystkie twoje prośby, wszelkie „przychodzenie do Niego” nic nie dają, jeżeli twoje serce nie będzie zakotwiczone w wierze!
„ Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej, przez wiatr tu i tam miotanej. Przeto niechaj nie mniema taki człowiek, że coś od Pana otrzyma” (Jakuba 1:6,7).
Jeżeli spędzasz dwie godziny z Bogiem, a nie wierzysz, że ci odpowie, to sprawiasz Mu wstyd przez dwie godziny! To może sprawiać, że ty się czujesz dobrze, albo czujesz się święty, ale w rzeczywistości marnujesz czas! Dajesz Bogu dwie godziny niewiary i zwątpienia.
Znam chrześcijan, którzy mówią, że modlą się codziennie, często płacząc przed Panem, ale nic się nie dzieje. Ich serca pozostają ociężałe i przygnębione. Ich życie jest ciągle w rozterce, ponieważ zawstydzają Pana, kiedy przychodzą do Niego nie w pełni przekonani, że On uczyni to co obiecał!
„Dlatego powiadam wam: Wszystko, o cokolwiek byście się modlili i prosili, tylko wierzcie, że otrzymacie, a spełni się wam” (Marek 11:24).
„I wszystko, o cokolwiek byście prosili w modlitwie z wiarą, otrzymacie” (Mat. 21:22).
Wiele dzieci Bożych żyje jak duchowi żebracy, bo stało się coś, co spowodowało, że zaczęli kwestionować Boża miłość. Mówią tak: „Jak mogę ufać Bogu, kiedy nie rozumiem dlaczego On pozwala, żeby takie rzeczy mi się zdarzyły?”
Nie ma ludzkiej odpowiedzi na ich dezorientację. Ale Bóg zna koniec już na początku i dopiero kiedy będziemy w niebie, zrozumiemy dlaczego niektóre z tych wiatrów i fal rzucały nami i dlaczego Bóg na to pozwolił.
Izajasz dał odpowiedź i uważam, że jest to wszystko, co potrzebujemy wiedzieć na teraz: „ Czy kobieta może zapomnieć o swoim niemowlęciu i nie zlitować się nad dziecięciem swojego łona? ... Jednak Ja ciebie nie zapomnę. Oto na moich dłoniach wyrysowałem cię” (Izajasz 49: 15-16).
Bóg dał nam Swoje Słowo: „Jesteś Moim dzieckiem. Jesteś wyrysowany na Moich dłoniach, więc zaufaj Mi!”