DROGA ZNANA TYLKO BOGU

„Pan kieruje krokami sprawiedliwego”(Psalm 32:23). Hebrajskie słowo kieruje w tym wersecie znaczy „jest ustalone albo z góry zaplanowane.”  Bóg nie działa na podstawie dziennego planu. On nie planuje naszej drogi na dzień, tydzień czy rok naprzód. Nie, On ma plan na całe życie dla każdego wierzącego. W momencie, kiedy przyjmujemy zbawienie, ten plan zaczyna wchodzić w życie.

 

Co to jest z góry zaplanowana droga? Jezus odpowiada bardzo prosto: „Ja jestem drogą” (Jana 14:6). Chrystus sam jest drogą do chwały i życia wiecznego. On nas prowadzi do naszego ostatecznego celu, a nasza droga kończy się w Jego ramionach, w niebie. List do Hebrajczyków mówi nam, że Jezus „prowadzi wielu do chwały” (Hebr. 2:10).

 

Jednak nie możemy znać szczegółowej trasy, jaką On nas tam będzie prowadził. Nikt z nas nie może być pewny jak będzie wyglądała reszta naszej podróży. Ta droga jest znana tylko Bogu. Weźmy na przykład moje życie. Jestem już na tej drodze do chwały ponad 70 lat. Na tej drodze Bóg postawił mi jakieś cele, jakieś marzenia i jakieś wizje, które starałem się realizować. Ale Pan nigdy mi nie nakreślił całej drogi. Właściwie nawet po tylu latach nie jestem pewny dokąd moja droga będzie prowadziła jutro.

 

Kiedy Jakub był już stary, to opisał swoją drogę Faraonowi tak: „Czas mojego pielgrzymowania wynosi sto trzydzieści lat. Krótki i zły był czas życia mojego” (1 Mojż. 47:9). Hebrajskie słowo przetłumaczone tu jako „zły” oznacza katastrofy, cierpienia, smutki, kłopoty, przeciwności.

 

Mogę się utożsamić z Jakubem. Były takie okresy w mojej pielgrzymce, których nie chciałbym przeżywać po raz drugi. Oczywiście dziękuję Bogu za wszystkie błogosławieństwa i cuda, jakich dokonywał dla mnie. Jestem wdzięczny za wiarę, którą budował we mnie przez te lata. Ale gdybym miał na nowo przeżyć swoje życie, to chciałbym wiedzieć naprzód, że wszystko się dobrze skończy.  Jednak Bóg w ten sposób nie działa. Droga każdego wierzącego jest drogą wiary.