WIELBIĄC BOGA ZA JEGO DOBROĆ

„Zwiastować będą pamięć wielkiej dobroci twojej, a sprawiedliwość twoją radośnie opiewać” (Psalm 145:7).

Nie możemy odmówić Bogu chwały w całej Jego wspaniałości, ale mamy specjalne wezwanie, aby Go wielbić za Jego dobroć.

Zwróć uwagę, że Psalmista kładzie nacisk na obfitość uwielbienia wspominając dobroć Ojca – oni mieli śpiewać radośnie, a ich radość miała wypływać jak woda ze źródła.

W Psalmie 107:8-9 Dawid pisze: „Niechaj wysławiają Pana za łaskę jego i za Jego cuda dla synów ludzkich.
Napoił bowiem duszę pragnącego, a duszę głodnego napełnił dobrem!”

Ta prawda dotycząca uwielbiania Boga za Jego dobroć w przeszłości napotkała na właściwą strunę w moim sercu i zostałem poruszony tak jak Dawid. Jesteśmy wezwani, aby celebrować Jego dobroć.

Dawid otwiera dobroć, o której mówi – Bóg pragnie okazywać miłosierdzie, kiedy współczuje nam w naszych uciskach i doświadczeniach. Dawid zapożyczył to z 2 Mojżeszowej 34:6, gdzie Bóg mówił do Mojżesza: „ Panie, Boże miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność.”

Umiłowani, spójrzcie wstecz i przypomnijcie sobie jak dobrym był dla was Pan. Przypomnijcie sobie Jego miłosierdzie, które nigdy nie zawiodło i przeprowadziło was. Ja znajduję przyjemność w uwielbianiu Boga za wszystko, ale szczególnie za Jego dobroć. Nie tylko za Jego dobroć w przeszłości, ale za to, co widzę codziennie – dobroć jaką widzę wokół siebie teraz w czasie obecnym.

„Dobroć i łaska towarzyszyć mi będą Przez wszystkie dni życia mego i zamieszkam w domu Pana przez długie dni” (Psalm 23:6)