OCZEKIWANIE W CISZY
Po każdym zwycięstwie, które odnosimy nad ciałem i diabłem szybko przyjdzie nawet większa pokusa i atak. Szatan po prostu nie zrezygnuje z wojny przeciwko nam. Jeżeli go pokonamy raz, on podwoi swoje siły i wróci przeciwko nam. Nagle jesteśmy zaangażowani w duchową wojnę, którą już raz wygraliśmy.
Pismo mówi nam: „Aramejczycy ustawili się naprzeciw Dawida i stoczyli z nim bitwę” (2 Samuela 10:17). Nagle Dawid stawiał czoła temu samemu staremu wrogowi – temu, o którym myślał, że go już zupełnie pokonał. Ważne jest, żeby zwrócić uwagę, iż Dawid nie żył w grzechu w tym czasie. Był bogobojnym człowiekiem, który chodził w bojaźni Bożej. Ale Dawid był również człowiekiem i musiał być zupełnie zaskoczony tym, co sie stało. Dlaczego Bóg pozwolił, żeby ten wróg znowu walczył z nim?
Czy byłeś już w podobnej sytuacji jak Dawid? Czy modliłeś się: „Panie, ja chcę się tylko Tobie podobać – być posłuszny Twojemu Słowu i czynić to, co jest dobre. Wiesz,że poszczę, modlę się i kocham Twoje Słowo. Nie chcę Ciebie nigdy zasmucać. Dlaczego więc jestem tak bardzo kuszony? Dlaczego muszę staczać tę samą bitwę ze starym wrogiem?”
„Odkąd wyznaczyłem sędziów nad moim ludem izraelskim, dam ci wytchnienie od wszystkich twoich nieprzyjaciół. Zwiastuje ci też Pan, że wzniesie ci dom, a gdy dopełnią się dni twoje i zaśniesz ze swoimi ojcami, Ja wzbudzę ci potomka po tobie, który wyjdzie z twego łona, i utrwalę twoje królestwo (2 Sam. 7:11,12).
W tym całym zamieszaniu i sprawdzaniu swojego serca Dawid pamiętał obietnicę, jaką Bóg mu dał (zobacz 2 Samuela 7:11,12). Tak więc, kiedy diabeł wysyłał wszelką broń z piekła przeciwko Dawidowi, Pan mu pokazywał, że zanim jeszcze się zaangażował w walkę, już odniósł zwycięstwo. Dawid odwrócił swoje oczy od nadciągającego wroga, a zaczął się radować w Bożej miłości i miłosierdziu. To Bóg zamierza czynić dla każdego swojego dziecka, kiedy wróg naciera na nich jak powódź. Pan ich „ochrania” Swoją miłością. Inaczej mówiąc, przychodzi do nich z takimi słowami: „Obiecuję, że wyjdziesz z tego z podniesioną głową. Możesz być zraniony, ale to nie ma znaczenia. Ja już ciebie uczyniłem zwycięzcą.”
Pismo mówi nam: „Aramejczycy ustawili się naprzeciw Dawida i stoczyli z nim bitwę” (2 Samuela 10:17). Nagle Dawid stawiał czoła temu samemu staremu wrogowi – temu, o którym myślał, że go już zupełnie pokonał. Ważne jest, żeby zwrócić uwagę, iż Dawid nie żył w grzechu w tym czasie. Był bogobojnym człowiekiem, który chodził w bojaźni Bożej. Ale Dawid był również człowiekiem i musiał być zupełnie zaskoczony tym, co sie stało. Dlaczego Bóg pozwolił, żeby ten wróg znowu walczył z nim?
Czy byłeś już w podobnej sytuacji jak Dawid? Czy modliłeś się: „Panie, ja chcę się tylko Tobie podobać – być posłuszny Twojemu Słowu i czynić to, co jest dobre. Wiesz,że poszczę, modlę się i kocham Twoje Słowo. Nie chcę Ciebie nigdy zasmucać. Dlaczego więc jestem tak bardzo kuszony? Dlaczego muszę staczać tę samą bitwę ze starym wrogiem?”
„Odkąd wyznaczyłem sędziów nad moim ludem izraelskim, dam ci wytchnienie od wszystkich twoich nieprzyjaciół. Zwiastuje ci też Pan, że wzniesie ci dom, a gdy dopełnią się dni twoje i zaśniesz ze swoimi ojcami, Ja wzbudzę ci potomka po tobie, który wyjdzie z twego łona, i utrwalę twoje królestwo (2 Sam. 7:11,12).
W tym całym zamieszaniu i sprawdzaniu swojego serca Dawid pamiętał obietnicę, jaką Bóg mu dał (zobacz 2 Samuela 7:11,12). Tak więc, kiedy diabeł wysyłał wszelką broń z piekła przeciwko Dawidowi, Pan mu pokazywał, że zanim jeszcze się zaangażował w walkę, już odniósł zwycięstwo. Dawid odwrócił swoje oczy od nadciągającego wroga, a zaczął się radować w Bożej miłości i miłosierdziu. To Bóg zamierza czynić dla każdego swojego dziecka, kiedy wróg naciera na nich jak powódź. Pan ich „ochrania” Swoją miłością. Inaczej mówiąc, przychodzi do nich z takimi słowami: „Obiecuję, że wyjdziesz z tego z podniesioną głową. Możesz być zraniony, ale to nie ma znaczenia. Ja już ciebie uczyniłem zwycięzcą.”