MIEĆ DOSKONAŁE SERCE

Czy wiesz, że jest możliwe chodzić przed Panem z doskonałym sercem? Jeżeli pragniesz Jezusa, może już próbujesz – szczerze pragnąc – być posłuszny temu przykazaniu Pana.

 

Chcę cię zachęcić: to jest możliwe, bo inaczej Bóg by nam nie dał takiego powołania. Posiadanie doskonałego serca było częścią życia wiary od czasu, kiedy Bóg po raz pierwszy przemówił do

Abrahama: „Jam jest Bóg Wszechmogący, trwaj w społeczności ze mną i bądź doskonały” (1 Mojż. 17:1).

 

W Starym Testamencie widzimy, że niektórym to się udawało. Na przykład Dawid postanowił w sercu, że będzie przestrzegał Bożych przykazań, żeby być doskonałym. Powiedział tak: „Nauczę się drogi doskonałej ... w domu swoim będę chodził w niewinności serca” (Psalm 101:2).

 

Żeby uchwycić się idei doskonałości, musimy najpierw rozumieć, że doskonałość nie oznacza egzystencji bezgrzesznej, bez skazy. Nie, doskonałość w oczach Pana oznacza coś zupełnie innego. Oznacza to kompletność, dojrzałość.

 

Hebrajskie i Greckie znaczenie doskonałości obejmuje” prawość, bez skazy czy plamy, bycie całkowicie posłusznym.” Oznacza to dokończenie tego, co zostało rozpoczęte, dokończenie dzieła. John Wesley nazwał pojęcie doskonałości „Ustawicznym posłuszeństwem”. To znaczy, że doskonałe serce jest sercem wrażliwym, które odpowiada szybko i całkowicie na głos Pana, na Jego szepty i ostrzeżenia. Takie serce mówi cały czas: „Mów Panie, bo sługa Twój słucha. Pokaż mi drogę, a ja pójdę po niej.”

 

Doskonałe serce woła wraz z Dawidem: „Badaj mnie, Boże, i poznaj serce moje,Doświadcz mnie i poznaj myśli moje! I zobacz, czy nie kroczę drogą zagłady” (Psalm 139:23,24).

 

Bóg rzeczywiście bada nasze serca; On też powiedział do Jeremiasza: „Ja Pan badam serce” (Jeremiasza 17:10). Hebrajskie znaczenie tego zwrotu jest takie: „Ja przenikam, ja sprawdzam do głębi.”

 

Doskonałe serce chce, aby Duch Święty przyszedł i sprawdzał tego wewnętrznego człowieka, żeby oświecał wszystkie ukryte części, żeby sprawdzał, odkrywał i odkopywał wszystko, co nie jest podobne do Chrystusa. Ci, którzy ukrywają grzech nie chcą być przekonywani, badani czy sprawdzani.

 

Doskonałe serce pragnie więcej niż bezpieczeństwa, czy zakrycia grzechu. Pragnie ono przebywać zawsze w Bożej obecności i społeczności z Nim. Społeczność oznacza rozmawianie z Panem, dzielenie słodkiej społeczności z Nim, szukanie Jego oblicza i poznawanie Jego obecności.

 

Badanie serca przez Pana nie jest mściwe, ale odkupieńcze. Jego celem nie jest przyłapanie nas na grzechu, czy potępienie nas, ale raczej przygotowanie, abyśmy mogli wejść przed Jego święte oblicze jako czyste i nieskalane naczynia. „ Kto stanie na jego świętym miejscu? Kto ma czyste dłonie i niewinne serce ...Ten dostąpi błogosławieństwa od Pana” (Psalm 24:3-5)