PAN POŁOŻYŁ NA NIM SWOJĄ RĘKĘ
Kiedy czytam o dokonaniach Bożych mężów w Starym Testamencie, moje serce płonie. Ci słudzy byli tak zaangażowani w sprawę Bożą, że potężne dzieła, których dokonali, zadziwiają chrześcijan obecnie. Ich przykłady pokazują nam wzór do naśladowania. Ci ludzie mieli coś w sercach i charakterze, co powodowało, że Bóg ich wybrał, by wykonali Jego cele i On zachęca nas, byśmy dążyli do takiej samej jakości charakteru.
Ezdrasz był mężem Bożym, który obudził cały naród, mężem, na którym według Pisma była ręka Boża. Ezdrasz świadczył, „Nabrawszy otuchy, że ręka Pana, mojego Boga, była nade mną” (Ezdrasz 7:28). Innymi słowy, Bóg wyciągnął Swoją rękę, objął Ezdrasza i przemienił go w innego człowieka.
Dlaczego Bóg tak robił? W Izraelu były w tym czasie setki uczonych w piśmie i oni wszyscy mieli to samo powołanie, by studiować i wyjaśniać ludziom Boże Słowo. Co wyróżniało Ezdrasza od innych? Co spowodowało, że Pan położył Swoją rękę na tym jednym człowieku i dał mu władzę nad ponad pięćdziesięciu tysiącami ludzi, by odbudowali zburzone mury Jerozolimy?
Pismo daje nam odpowiedź: „Ezdrasz bowiem postawił sobie za cel zbadać zakon Pański i wprowadzić go w czyn” (Ezdrasz 7:10). Po prostu, Ezdrasz podjął świadomą decyzję. Postanowił ponad wszystko inne zbadać Słowo Boże, być mu posłusznym i nie odstąpił od tej decyzji. Powiedział do siebie, „Będę studentem Słowa i będę postępował we wszystkim tak, jak czytam.”
Długo zanim Pan położył Swoją rękę na Ezdraszu, ten człowiek był pilny w studiowaniu Pisma. Pozwolił, by to go sprawdzało i oczyszczało wszelki brud ciała i ducha. Ezdrasz pragnął Pisma Świętego i radował się nim; pozwolił, by Pismo przygotowało jego serce na każdą pracę, którą Bóg dla niego wybrał. Dlatego Pan położył Swoją rękę na Ezdraszu i namaścił go.
Ezdrasz był mężem Bożym, który obudził cały naród, mężem, na którym według Pisma była ręka Boża. Ezdrasz świadczył, „Nabrawszy otuchy, że ręka Pana, mojego Boga, była nade mną” (Ezdrasz 7:28). Innymi słowy, Bóg wyciągnął Swoją rękę, objął Ezdrasza i przemienił go w innego człowieka.
Dlaczego Bóg tak robił? W Izraelu były w tym czasie setki uczonych w piśmie i oni wszyscy mieli to samo powołanie, by studiować i wyjaśniać ludziom Boże Słowo. Co wyróżniało Ezdrasza od innych? Co spowodowało, że Pan położył Swoją rękę na tym jednym człowieku i dał mu władzę nad ponad pięćdziesięciu tysiącami ludzi, by odbudowali zburzone mury Jerozolimy?
Pismo daje nam odpowiedź: „Ezdrasz bowiem postawił sobie za cel zbadać zakon Pański i wprowadzić go w czyn” (Ezdrasz 7:10). Po prostu, Ezdrasz podjął świadomą decyzję. Postanowił ponad wszystko inne zbadać Słowo Boże, być mu posłusznym i nie odstąpił od tej decyzji. Powiedział do siebie, „Będę studentem Słowa i będę postępował we wszystkim tak, jak czytam.”
Długo zanim Pan położył Swoją rękę na Ezdraszu, ten człowiek był pilny w studiowaniu Pisma. Pozwolił, by to go sprawdzało i oczyszczało wszelki brud ciała i ducha. Ezdrasz pragnął Pisma Świętego i radował się nim; pozwolił, by Pismo przygotowało jego serce na każdą pracę, którą Bóg dla niego wybrał. Dlatego Pan położył Swoją rękę na Ezdraszu i namaścił go.