JA WAM DAM ODPOCZNIENIE

Bóg obiecał swojemu ludowi chwalebne odpocznienie, odpocznienie, które obejmuje pokój i bezpieczeństwo dla duszy. Pan zaoferował to wspaniałe odpocznienie dla dzieci Izraela, co oznaczało życie w pełni radości i zwycięstwa, bez strachu, winy czy potępienia. Aż do czasu Chrystusa żadne pokolenie wierzących nie chodziło w pełni w tej błogosławionej obietnicy. Dlaczego? Biblia mówi bardzo wyraźnie, że było to z powodu ich niewiary. „Dlatego widzimy, że nie mogli wejść z powodu niewiary” (Hebr. 3:19).

Z powodu niewiary lud Boży – w czasach królów i proroków poprzez pokolenie Dawida – przechodził przez życie pełny biedy, wątpliwości, strachu i niepokoju. W każdym pokoleniu odpocznienie było obiecane, ale oni go odrzucali – nigdy go nie docenili i nie rozumieli.

Dlatego kiedy czytamy Hebrajczyków 4, widzimy, że to chwalebne życie wiary nie zostało osiągnięte: „Dlatego pozostaje jeszcze odpocznienie dla ludu Bożego” (werset 9). Ale czytamy też: „ Skoro więc jest tak, że niektórzy do niego wejdą...” (w. 6). Biblia przedstawia dla wierzących żyjących obecnie takie ostrzeżenie: „Gdy tedy obietnica wejścia do odpocznienia jego jest jeszcze ważna, miejmy się na baczności, aby się nie okazało, że ktoś z was pozostał w tyle” (w. 1).

Tysiące wierzących twierdzą, że są napełnieni Duchem Bożym, ale niewielu weszło w to obiecane odpocznienie. Wielu jest miotanych przez wiatry i fale doktryn, bez odpocznienia i z poczuciem winy, nie mając bezpieczeństwa w Chrystusie. Jezus powiedział: „Ja wam dam odpocznienie, gdyż Moje jarzmo jest miłe a Moje brzemię lekkie” (zobacz Mateusza 11:28-30).

Moją modlitwą dzisiaj jest to, abyś wszedł do odpocznienia jakie Bóg ma dla ciebie. Wyciągnij rękę wiary i przyjmij to, ponieważ jest to Jego dar!