JEDNA ŚCIEŻKA DO TRONU

Nie możesz wejść do tego niebiańskiego miejsca poprzez płacz. Nie możesz tam wejść poprzez studiowanie ani pracę ani chęci. Nie, jedyną drogą do życia przed tronem jest żywa ofiara: „Abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza” (Rzymian 12:1).

Paweł mówi z doświadczenia. Jest on człowiekiem, który był odrzucony, kuszony, prześladowany, bity, więziony, rozbił się z nim okręt, był kamienowany. Paweł miał też na swoich barkach troskę o kościół. Pomimo tego wydał takie świadectwo: „w każdych okolicznościach byłem zadowolony.”

Teraz mówi do nas: „Czy chcecie wiedzieć jak doszedłem do poznania tej niebiańskiej drogi? Czy chcecie wiedzieć jak doszedłem do tego, aby być zadowolony w każdej sytuacji, w jakiej się znalazłem, w jaki sposób znalazłem prawdziwe odpocznienie w Chrystusie? Oto jest droga, tajemnica osiągnięcia waszej pozycji niebiańskiej: „Składajcie swoje ciała jako żywą ofiarę dla Pana. Ja doszedłem do zadowolenia tylko poprzez złożenie na ofiarę mojej własnej woli.”

Greckie słowo przetłumaczone jako „żywa” oznacza „na całe życie”. Paweł mówi o wiążącym oddaniu, ofierze, którą się składa raz na całe życie. Proszę mnie źle nie zrozumieć; to nie jest ofiara, która dotyczy przebłagania za grzechy. Ofiara Chrystusa na krzyżu jest jedyną ofiarą przebłagania: „ale obecnie objawił się On jeden raz u schyłku wieków dla zgładzenia grzechu przez ofiarowanie samego siebie” (Hebr. 9:26).

Paweł mówi tu o innym rodzaju ofiary. Ale nie popełnijcie błędu; Bóg nie ma upodobania w ofiarach Starego Testamentu składanych przez ludzi. List do Hebrajczyków mówi nam: „nie upodobałeś sobie w całopaleniach i ofiarach za grzechy” (10:6). Dlaczego te ofiary nie podobały się Panu? One po prostu nie potrzebowały serca.

Ofiara którą opisuje Paweł jest to taka ofiara, w której Bóg ma wielkie upodobanie dlatego, że ona obejmuje serce. Jaka to ofiara? Jest to ofiara śmierci dla naszej woli, oddania naszej samowystarczalności i porzucenia naszych ambicji.

Kiedy Paweł wzywa: „Złóżcie swoje ciała” to mówi „Przybliżcie się do Pana.” Co to dokładnie oznacza? To oznacza przybliżenie się do Boga w celu ofiarowania całego siebie Jemu. To oznacza przychodzenie do Niego nie w naszej własnej samowystarczalności, ale jako wzbudzone z martwych dziecko, uświęcone sprawiedliwością Jezusa i zaakceptowane przez Ojca poprzez naszą pozycję w Chrystusie. W tym momencie, kiedy oddasz Jemu swoją wolę, zostaje złożone ofiara. Dzieje się to wtedy, kiedy zrezygnujesz ze swojej walki, która chce się podobać Bogu w swojej własnej sile. Aktem wiary jest „rozumna służba”, o której mówi Paweł. Chodzi o oddanie Jemu swojej woli i zawierzenie, że On zapewni wszystkie błogosławieństwa, jakich potrzebujemy.