ŻELAZNA OBIETNICA

Bóg dał nam żelazną obietnicę do życia na tej ziemi. On mówi, że kiedy nieprzyjaciel chce nas podeptać, to „mój lud pozna moje imię, zrozumie w owym dniu, że to Ja jestem, który mówi: Oto jestem” (Izajasz 52:6). Innymi słowy, Bóg mówi, „W czasie najgorszych doświadczeń Ja przyjdę i przekażę ci Moje słowo. Usłyszysz, jak mówię, ‘To Ja, Jezus, twój Zbawiciel, Nie bój się”.

 

W Mateusza 14 uczniowie byli w łodzi w czasie gwałtownego sztormu, miotani wichrami i falami. Nagle zobaczyli Jezusa idącego do nich po wodzie. Pismo Święte mówi, „Uczniowie zaś, widząc go idącego po morzu, zatrwożyli się i mówili, że to zjawa, i ze strachu krzyknęli” (Mat. 14:26). Co Jezus zrobił w takim momencie? Od razu przemówił do nich, „Ufajcie, Ja jestem, nie bójcie się!” (14:27).

 

Zastanawiałem się, dlaczego Jezus użył tych szczególnych słów, „Nie bójcie się”. Dlaczego powiedział tak do ludzi, którzy myśleli, że już umierają?

 

Słowa te oznaczają, „otrzymać ulgę, być szczęśliwym, uwolnionym od strachu”. Tu, w czasie niepokoju uczniów Jezus powiązał te słowa ze Swoją tożsamością. Pamiętajcie, że oni znali Go osobiście. On oczekiwał, że oni będą postępować według Jego słów, z wiarą. Chciał powiedzieć, „Ojciec obiecał, że Ja przyjdę do was w czasie sztormu. Napisano, „Dlatego mój lud pozna moje imię, zrozumie w owym dniu, że to Ja jestem, który mówi: Oto jestem” (Izajasz 52:6). Teraz Ja przyszedłem do was w czasie sztormu. To Ja, Jezus, jestem z wami w tym wszystkim. Dlatego nie bójcie się”.  Nasz Zbawiciel oczekuje takiej samej wiary i reakcji od nas w czasie naszych doświadczeń.