NIE TYLKO NAUCZAMY WIARY, ALE JĄ CHWYTAMY by Claude Houde
Chcę rzucić wam wyzwanie przez wiarę, byście sami dla siebie otrzymali wizję. Czy jesteś nastolatkiem, rodzicem, studentem, gospodynią domową czy młodym człowiekiem dążącym do kariery, możesz swoją wiarę komuś przekazywać. Możesz kogoś inspirować – przyjaciela, mamę czy tatę, syna, córkę, innego wierzącego – by kochać, modlić się, przebaczać, pokutować, służyć i czynić coś, co jest piękne i godne pochwały! Proszę, pozwól twojemu duchowi usłyszeć, że Bóg szuka mężczyzn i kobiet, których serce będzie zgodne z wizją, że bez wiary nie można wytworzyć zwycięskich ludzi.
Wiary nie tylko nauczamy, ale ją chwytamy! Prawda i duchowa rzeczywistość jest taka, że jestem ojcem i moje dzieci mogą iść moimi śladami, które im zostawiam. Zilustruję to przez prostą historię z mojego dzieciństwa, kiedy wyrastałem w domu o niskich dochodach w Montrealu.
Drogi czytelniku, każdy z nas kogoś gdzieś prowadzi. Niektóre dzieci uczą się kłamać, oskarżać innych, oszukiwać, krytykować, być aroganckie i zawsze iść na skróty. Ale nasi synowie i córki mogą nas obserwować i uczyć się kochać, modlić, pracować, uwielbiać, służyć, przebaczać i wierzyć. Mogą od nas się uczyć mówić prawdę, respektować ludzi, oceniać ludzi w oparciu o ich charakter, a nie kolor skóry, być uczciwymi, szanować starszych i być przyjaciółmi biednych.
__________Claude Houde, główny pastore kościoła Eglise Nouvelle Vie (kościół Nowego życia) w Montrealu,w Kanadzie jest częstym mówcą na konferencjach Expect Chuch Leadership, prowadzonych przez Word Challenge po całym świecie. Pod jego kierownictwem New Life Chuch rozwinął się od garstki ludzi do ponad 3500 w tej części Kanady, w której rozwija się niewiele kościołów Protestanckich.
Wiary nie tylko nauczamy, ale ją chwytamy! Prawda i duchowa rzeczywistość jest taka, że jestem ojcem i moje dzieci mogą iść moimi śladami, które im zostawiam. Zilustruję to przez prostą historię z mojego dzieciństwa, kiedy wyrastałem w domu o niskich dochodach w Montrealu.
- Była zimna noc zimowa, kiedy ojciec poszedł znowu do lokalnego baru. To było wieczorem w piątek i on właśnie pobrał ostatnią wypłatę. Pieniądze paliły go w kieszeni i tak, jak każdego tygodnia, miał zamiar je przepić. W tym nierozważnym momencie nic innego się nie liczyło. Nie potrafił myśleć, że pieniędzy potrzeba na wykarmienie jego dzieci i zapłatę za ogrzewanie i czynsz. Obietnice, które wiele razy składał swojej żonie, za każdym razem znikały. Wyparte przez zaślepiający nałóg i niepohamowane pragnienie, by zapomnieć o wszystkim, co go upodlało i zniewalało. Ten człowiek nienawidził samego siebie, ale wewnętrzne głosy zawsze zwyciężały: „To moja sprawa, nikomu nie szkodzę, To mój wybór, Tylko kilka drinków.” Nagle usłyszał w ciszy zimnej nocy szelest – odgłos miękkich kroków w śniegu. Odwrócił się i to, co zobaczył, uderzyło go jak grom z jasnego nieba, pozbawiając go tchu. Jego syn szedł za nim i starał się z całych sił, by swoje stopy stawiać w ślady stóp pozostawione na śniegu przez jego tatusia. On szedł śladami swojego taty.
Drogi czytelniku, każdy z nas kogoś gdzieś prowadzi. Niektóre dzieci uczą się kłamać, oskarżać innych, oszukiwać, krytykować, być aroganckie i zawsze iść na skróty. Ale nasi synowie i córki mogą nas obserwować i uczyć się kochać, modlić, pracować, uwielbiać, służyć, przebaczać i wierzyć. Mogą od nas się uczyć mówić prawdę, respektować ludzi, oceniać ludzi w oparciu o ich charakter, a nie kolor skóry, być uczciwymi, szanować starszych i być przyjaciółmi biednych.
__________Claude Houde, główny pastore kościoła Eglise Nouvelle Vie (kościół Nowego życia) w Montrealu,w Kanadzie jest częstym mówcą na konferencjach Expect Chuch Leadership, prowadzonych przez Word Challenge po całym świecie. Pod jego kierownictwem New Life Chuch rozwinął się od garstki ludzi do ponad 3500 w tej części Kanady, w której rozwija się niewiele kościołów Protestanckich.