DUCH IZEBEL
Duch Izebel nienawidzi Bożych proroków i proroctw. „ Achab opowiedział Izebel wszystko, co uczynił Eliasz i jak kazał wybić mieczem wszystkich proroków Baala. Wtedy Izebel wyprawiła gońca do Eliasza z takim poselstwem: To niechaj uczynią bogowie i niechaj to sprawią, że jutro o tym czasie uczynię z twoim życiem to samo, co stało się z życiem każdego z nich” (1 Król. 19:1-2).
Chrześcijanie związani doktryną Izebel nie mają żadnego szacunku dla świętych Bożych proroków. Siedzą zimni, tak jak Izebel, nieporuszeni, kiedy Achab opisywał w szczegółach cudowny pokaz nadnaturalnego autorytetu na Górze Karmel. Ale to nie zrobiło wrażenia na Izebel. Spowodowało tylko to, że jej postanowienie się umocniło.
Tak też jest teraz. Nauczyciele doktryny Izebel i tacy jak Achab, którzy są jej ofiarami, nie są otwarci na przekonanie od Ducha Świętego, ani na poselstwo o pokucie i świętości. Słyszą to i dalej idą swoją drogą, jeszcze bardziej zdeterminowani w swoich doktrynach. Nie ma w nich bojaźni Bożej.
Najpewniejszym znakiem fałszywego nauczyciela i doktryny Izebel jest lekceważenie ostrzeżeń proroczych i odrzucanie nauki o sądzie. Nazywają to mrokiem i potępieniem. Wyśmiewają to, szydzą i uważają za bezsensowne. Jeremiasz mówi, że tacy pasterze są ślepi i niemi i Pan im powiedział, żeby byli posłuszni: „Lecz oni nie usłuchali i nie nakłonili swojego ucha, ale postępowali według skłonności i uporu swojego złego serca i odwrócili się do mnie tyłem, a nie twarzą” (Jeremiasza 7:24).
Ci, którzy nauczają doktryny Izebel uważają się za proroków, ale jest taki test na prawdziwych i fałszywych proroków. Prorocy Izebel prorokowali tylko dobre rzeczy, tylko pokój i prosperity. „ Lecz u proroków Jeruzalemu widziałem zgrozę: Cudzołożą i postępują kłamliwie, i utwierdzają złoczyńców w tym, aby żaden nie odwrócił się od swojej złości; toteż wszyscy stali się dla mnie jak Sodoma, a jego mieszkańcy jak Gomora. Dlatego tak mówi Pan Zastępów o prorokach: Oto Ja nakarmię ich piołunem i napoję ich trucizną, gdyż od proroków Jeruzalemu wyszła bezbożność na cały kraj. Tak mówi Pan Zastępów: Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam prorokują, oni was tylko mamią, widzenie swojego serca zwiastują, a nie to, co pochodzi z ust Pana! Ustawicznie mówią do tych, którzy gardzą słowem Pana: Pokój mieć będziecie. A do tych wszystkich, którzy kierują się uporem swojego serca, mówią: Nie przyjdzie na was nic złego” (Jeremiasza 23:14-17).
Ci, którzy mają ducha Izebel nie odwracają ludzi od bezbożności. Mówią o snach i postępują głupio za kazalnicą.
Chrześcijanie związani doktryną Izebel nie mają żadnego szacunku dla świętych Bożych proroków. Siedzą zimni, tak jak Izebel, nieporuszeni, kiedy Achab opisywał w szczegółach cudowny pokaz nadnaturalnego autorytetu na Górze Karmel. Ale to nie zrobiło wrażenia na Izebel. Spowodowało tylko to, że jej postanowienie się umocniło.
Tak też jest teraz. Nauczyciele doktryny Izebel i tacy jak Achab, którzy są jej ofiarami, nie są otwarci na przekonanie od Ducha Świętego, ani na poselstwo o pokucie i świętości. Słyszą to i dalej idą swoją drogą, jeszcze bardziej zdeterminowani w swoich doktrynach. Nie ma w nich bojaźni Bożej.
Najpewniejszym znakiem fałszywego nauczyciela i doktryny Izebel jest lekceważenie ostrzeżeń proroczych i odrzucanie nauki o sądzie. Nazywają to mrokiem i potępieniem. Wyśmiewają to, szydzą i uważają za bezsensowne. Jeremiasz mówi, że tacy pasterze są ślepi i niemi i Pan im powiedział, żeby byli posłuszni: „Lecz oni nie usłuchali i nie nakłonili swojego ucha, ale postępowali według skłonności i uporu swojego złego serca i odwrócili się do mnie tyłem, a nie twarzą” (Jeremiasza 7:24).
Ci, którzy nauczają doktryny Izebel uważają się za proroków, ale jest taki test na prawdziwych i fałszywych proroków. Prorocy Izebel prorokowali tylko dobre rzeczy, tylko pokój i prosperity. „ Lecz u proroków Jeruzalemu widziałem zgrozę: Cudzołożą i postępują kłamliwie, i utwierdzają złoczyńców w tym, aby żaden nie odwrócił się od swojej złości; toteż wszyscy stali się dla mnie jak Sodoma, a jego mieszkańcy jak Gomora. Dlatego tak mówi Pan Zastępów o prorokach: Oto Ja nakarmię ich piołunem i napoję ich trucizną, gdyż od proroków Jeruzalemu wyszła bezbożność na cały kraj. Tak mówi Pan Zastępów: Nie słuchajcie słów proroków, którzy wam prorokują, oni was tylko mamią, widzenie swojego serca zwiastują, a nie to, co pochodzi z ust Pana! Ustawicznie mówią do tych, którzy gardzą słowem Pana: Pokój mieć będziecie. A do tych wszystkich, którzy kierują się uporem swojego serca, mówią: Nie przyjdzie na was nic złego” (Jeremiasza 23:14-17).
Ci, którzy mają ducha Izebel nie odwracają ludzi od bezbożności. Mówią o snach i postępują głupio za kazalnicą.