CZAS DZIĘKCZYNIENIA

Temat dziękczynienia dotarł do mnie niedawno, w czasie wielkiego, osobistego ciężaru. W tym czasie budynek naszego kościoła wymagał większej pracy. Narastały problemy z uczestnikami nabożeństw. Wydawało się, że wszyscy, których znam, przechodzą jakieś doświadczenia, a jak odczuwałem ciężar ich wszystkich.

Poszedłem do mojego biura i usiadłem, użalając się nad sobą. Zacząłem narzekać przed Bogiem: „Panie, jak długo będziesz mnie trzymał w tym ogniu? Jak długo mam się modlić o te wszystkie sprawy, zanim Ty coś zrobisz? Boże, kiedy mi odpowiesz”?

Naraz zstąpił na mnie Duch Święty i poczułem się zawstydzony. Duch szepnął do mojego serca, „ Dawidzie, zacznij Mi już teraz dziękować. Złóż mi ofiarę dziękczynienia – za wszystkie przeszłe rzeczy, które uczyniłem dla ciebie i za te, które uczynię w przyszłości. Złóż mi ofiarę dziękczynienia – i wtedy nagle wszystko będzie wyglądać inaczej!”

Te słowa dotarły do mojego ducha, ale zastanawiałem się: „Co Pan ma na myśli, mówiąc o ofierze dziękczynienia?” Odszukałem to stwierdzenie w Biblii i zdziwiłem się, kiedy znalazłem takie odnośniki:

• „Niechaj składają ofiary dziękczynne, Niech z radością opowiadają o czynach jego! (Psalm 107:22).
• „Tobie złożę ofiarę dziękczynną I będę wzywał imienia Pana” (Psalm 116:17)
• „Pójdźmy przed oblicze jego z dziękczynieniem, Wykrzykujmy mu radośnie w pieniach,” (Psalm 95:2).
• „Wejdźcie w bramy jego z dziękczynieniem, W przedsionki jego z pieśnią chwały! Wysławiajcie go, błogosławcie imieniu jego!” (Psalm 100:4).

Żyjemy w czasach, kiedy nasz Najwyższy Kapłan Jezus już złożył ofiarę Swojej krwi Ojcu, by zapłacić za nasze grzechy. Chrystus został zraniony za nasze przestępstwa, by więcej nam ich nie wypominać. Dlatego, jeżeli o nas chodzi, to dzieło zadośćuczynienia jest dokonane.

Jednak tak, jak Izraelici, my również mamy przychodzić przed Pana, jak mówi Psalm 100 – z dziękczynieniem i chwałą. Mamy też przynosić z sobą dwa „kozły”. „Weźcie ze sobą słowa skruchy i nawróćcie się do Pana! Mówcie do niego: Odpuść nam wszelką winę i przyjmij naszą prośbę, a my złożymy ci w ofierze owoce naszych warg!” (Ozeasz 14,2). Słowo „owoce” reprezentuje nasze wargi lub słowa. Pełne znaczenie tej hebrajskiej frazy znaczy, „ofiarujemy młode cielce, nasze wargi”.

Nasze ofiary dziękczynienia mają być składane w postaci dwóch kozłów – ofiara naszych warg i naszego głosu. Bóg mówi, Przynieście przed Moje oblicze wasze słowa dziękczynienia i śpiewajcie wasze chwały dla Mnie”.

Już nie musimy przynosić Bogu ofiar krwawych, ani złota czy srebra, jako zadośćuczynienie za nasze grzechy. Zamiast tego mamy Mu przynosić ofiarę dziękczynienia z naszych ust: „Przez niego więc nieustannie składajmy Bogu ofiarę pochwalną, to jest owoc warg, które wyznają jego imię” (Hebr. 13:15). Owoc warg, to „wdzięczność i podziękowanie”.