KAPŁAŃSTWO NOWEJ ŚWIĄTYNI
Przeczytajcie uważnie Ezechiela 44:15-16. Hebrajskie imię Sadok oznacza „prawy lub sprawiedliwy”. Ezechiel mówi tu o człowieku o imieniu Sadok, który był kapłanem za panowania Dawida. Ten sprawiedliwy człowiek nigdy nie zachwiał się w swojej wierności Dawidowi i Panu. On stał przy królu i przy Słowie Bożym, na dobre i na złe. Sadok zawsze był lojalny względem Dawida, bo wiedział, że król był pomazańcem Pańskim.
Ponieważ Sadok pozostał wierny we wszystkim, reprezentował służbę, która wyróżniała się wiernością Panu. Rzeczywiście Sadok był najlepszym przykładem prawdziwego sługi Bożego – oddzielonym od świata i przebywającym z Panem, słuchającym głosu z Nieba. Taki sługa wie, że jego głównym zadaniem jest modlitwa; codzienne szukanie Boga, stała społeczność z Duchem Świętym i usługiwanie Jezusowi.
Kapłani nowej świątyni wiernie stają przed Panem, zanim staną przed zborem. Spędzają cenne godziny w obecności Pana, aż są przeniknięci przesłaniem, które płonie w ich duszy. Kiedy wychodzą sprzed oblicza Bożego, są w stanie mówić prosto do serc ludzi. Ich przesłanie przenika do głębi, ponieważ pochodzi bezpośrednio od tronu Bożego.
Pan mówi o kapłaństwie Sadoka, „Tacy kaznodzieje będą wchodzić do Mojej świątyni i stać przede Mną. Będą blisko Mojego stołu i będą Mi usługiwać, i przestrzegać Moich poleceń. Ja będę wiernie ich prowadził i dam im słowa dla Mojego ludu”.
W nowej świątyni czasów ostatecznych kapłaństwo Sadoka wie, że ich głównym zadaniem jest usługiwanie Panu. Ta służba obejmuje każdego kochającego Jezusa, kto pragnie chodzić w sprawiedliwości. To „kapłaństwo wierzących” widzimy w całym Nowym Testamencie. Jan mówi nam, że „On uczynił nas królami i kapłanami Boga Ojca” (Obj. 1:6). Piotr pisze, „I wy sami jako żywe kamienie.... jesteście kapłaństwem świętym, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa”. (1 Piotra 2:5).
Możesz nie mieć legitymacji duchownego z żadnego kościoła. Może nigdy nie byłeś w Seminarium.. Może nigdy nie głosiłeś kazań. Ale jesteś tak samo powołany do służby w kapłaństwie Sadoka, jak każdy znany kaznodzieja lub ewangelista. Obydwa Testamenty mówią o tym wyraźnie: każdy z nas ma być kapłanem i wykonywać obowiązki kapłana.
Może zastanawiasz się, jak masz to robić? Robisz to głównie poprzez służenie Panu. Składasz Mu ofiary – ofiary chwały, służby z całego serca, duszy i siły. On powołał cię, byś był częścią Jego królewskiego kapłaństwa. Dlatego możesz usługiwać innym dopiero wtedy, jeżeli najpierw usługujesz Jemu. To znaczy, że nie możesz pokazywać się każdego tygodnia w domu Bożym jako pusty i suchy, mając nadzieję, że jakieś kazanie cię rozpali. Nie!. Masz przychodzić przygotowanym, by służyć Panu z sercem pełnym chwały.
Ponieważ Sadok pozostał wierny we wszystkim, reprezentował służbę, która wyróżniała się wiernością Panu. Rzeczywiście Sadok był najlepszym przykładem prawdziwego sługi Bożego – oddzielonym od świata i przebywającym z Panem, słuchającym głosu z Nieba. Taki sługa wie, że jego głównym zadaniem jest modlitwa; codzienne szukanie Boga, stała społeczność z Duchem Świętym i usługiwanie Jezusowi.
Kapłani nowej świątyni wiernie stają przed Panem, zanim staną przed zborem. Spędzają cenne godziny w obecności Pana, aż są przeniknięci przesłaniem, które płonie w ich duszy. Kiedy wychodzą sprzed oblicza Bożego, są w stanie mówić prosto do serc ludzi. Ich przesłanie przenika do głębi, ponieważ pochodzi bezpośrednio od tronu Bożego.
Pan mówi o kapłaństwie Sadoka, „Tacy kaznodzieje będą wchodzić do Mojej świątyni i stać przede Mną. Będą blisko Mojego stołu i będą Mi usługiwać, i przestrzegać Moich poleceń. Ja będę wiernie ich prowadził i dam im słowa dla Mojego ludu”.
W nowej świątyni czasów ostatecznych kapłaństwo Sadoka wie, że ich głównym zadaniem jest usługiwanie Panu. Ta służba obejmuje każdego kochającego Jezusa, kto pragnie chodzić w sprawiedliwości. To „kapłaństwo wierzących” widzimy w całym Nowym Testamencie. Jan mówi nam, że „On uczynił nas królami i kapłanami Boga Ojca” (Obj. 1:6). Piotr pisze, „I wy sami jako żywe kamienie.... jesteście kapłaństwem świętym, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa”. (1 Piotra 2:5).
Możesz nie mieć legitymacji duchownego z żadnego kościoła. Może nigdy nie byłeś w Seminarium.. Może nigdy nie głosiłeś kazań. Ale jesteś tak samo powołany do służby w kapłaństwie Sadoka, jak każdy znany kaznodzieja lub ewangelista. Obydwa Testamenty mówią o tym wyraźnie: każdy z nas ma być kapłanem i wykonywać obowiązki kapłana.
Może zastanawiasz się, jak masz to robić? Robisz to głównie poprzez służenie Panu. Składasz Mu ofiary – ofiary chwały, służby z całego serca, duszy i siły. On powołał cię, byś był częścią Jego królewskiego kapłaństwa. Dlatego możesz usługiwać innym dopiero wtedy, jeżeli najpierw usługujesz Jemu. To znaczy, że nie możesz pokazywać się każdego tygodnia w domu Bożym jako pusty i suchy, mając nadzieję, że jakieś kazanie cię rozpali. Nie!. Masz przychodzić przygotowanym, by służyć Panu z sercem pełnym chwały.