DANIEL – CZŁOWIEK INNEGO RODZAJU

Daniel był człowiekiem innego rodzaju, który mówi o złamaniu: „ I zwróciłem swoje oblicze na Pana, Boga, aby się modlić, błagać, w poście, we włosiennicy i popiele. Modliłem się więc do Pana, mojego Boga i wyznawałem”(Daniel 9:3-4). Z kolei Daniel potrafił rozpoznać czasy, ponieważ znał serce Boga.”Ja, Daniel, zwróciłem uwagę w księgach na liczbę lat, które miały upłynąć według słowa Pana do proroka Jeremiasza” (Daniel 9:2).

W jaki sposób Daniel wszedł na tę ścieżkę złamania, wiedzy i rozpoznania? Rozpoczęło się to od studiowania Słowa Bożego. Daniel pozwolił, aby Słowo Boże przeniknęło go całkowicie. Często go cytował, ponieważ zachował Go w swoim sercu. „Tak, jak jest napisane w Zakonie...” (Daniel 9:13)

W rozdziale 10 ten bogobojny prorok otrzymał wizję Chrystusa: „A gdy podniosłem oczy i spojrzałem, oto był mąż, ubrany w szatę lnianą, a biodra miał przepasane pasem ze złota z Ufas. ...oblicze jego jaśniało jak błyskawica, a oczy jego jak pochodnie płonące, ... a dźwięk jego głosu był potężny jak wrzawa mnóstwa ludu” (10:5-6).

Zachęcam cię, nastaw swoje serce na szukanie Boga z całą pilnością i determinacją. Potem podejdź do Słowa Bożego z coraz większą miłością i pragnieniem. Módl się z postem o złamanego ducha, aby odebrać Jego brzemię. W końcu wyznaj i odrzuć wszystko, co przeszkadza Duchowi Świętemu w otwarciu błogosławieństw nieba dla ciebie. Droga „innego rodzaju człowieka” jest otwarta dla każdego. Czy pójdziesz nią?

Takie chodzenie sprowadza Boże dotknięcie. Daniel składał świadectwo: „Lecz oto dotknęła mnie jakaś ręka i podniosła mnie tak, że oparłem się na kolanach i na dłoniach” (Daniel 10:10). To słowo dotknęła mnie tutaj oznacza „szybko uchwycić.” Daniel mówił: „Kiedy Bóg położył Swoją rękę na mnie, to upadłem na twarz. Jego dotyk pobudził mnie do szukania Go wszystkim co jest we mnie.”

Tak się dzieje za każdym razem, kiedy Bóg dotknie czyjegoś życia. Ta osoba pada na kolana i staje się mężem czy niewiastą modlitwy, którzy szukają Pana.

Często się zastanawiałem dlaczego Bóg dotyka tylko niektórych ludzi swoją mocą. Dlaczego niektórzy słudzy stają się głodnymi poszukiwaczami Pana, podczas gdy inni wierni ludzie idą swoją drogą? Słudzy, którzy doświadczyli Bożego dotknięcia, mają intymną relację z Panem. Otrzymują objawienie z nieba. Radują się taką społecznością z Chrystusem, jakiej niewielu doświadcza.

Dlaczego Bóg położył swoją rękę na Danielu i dotknął go w taki sposób? Dlaczego ten jeden człowiek potrafił widzieć i słyszeć to, czego nikt inny nie widział? Mówi on: „Tylko ja, Daniel, widziałem to zjawisko, a mężowie, którzy byli ze mną, nie widzieli tego zjawiska” (Daniel 10:7).

Bóg potrzebował głosu, żeby przekazywać Swoje poselstwo. Potrzebował modlącego się sługi, kogoś, kto by wiernie odpowiadał na Jego wezwanie. Daniel był takim człowiekiem. Modlił się wiernie trzy razy dziennie. Teraz, kiedy chodził wzdłuż rzeki, Chrystus mu się objawił (zobacz Daniel 10:7-9)

Bóg uczynił Daniela swoimi ustami ponieważ:

1. Daniel nigdy nie zawiódł w modlitwie
2. Daniel bolał nad duchowym zepsuciem w społeczeństwie i w kościele (zobacz Daniela 9 rozdział.
3. Daniel nie trzymał ani nie ukrywał grzechu (Daniel 9:4-5).