ZIEMIA OBIECANA
Wierzę, że Psalm 46 jest obrazem Nowotestamentowej „ziemi obiecanej.” Rzeczywiście Psalm 46 reprezentuje boską resztkę, o której jest napisane w Liście do Hebrajczyków: „Pozostaje więc odpocznienie dla ludu Bożego” (Hebr. 4:9).Ten Psalm opisuje to odpocznienie dla ludu Bożego. Mówi on o Jego zawsze dostępnej sile, Jego pomocy w czasie ucisku, Jego pokoju wśród chaosu. Boża obecność jest z nami zawsze i Jego pomoc przychodzi zawsze na czas.
Izrael odrzucił to odpocznienie. „ I wzgardzili ziemią rozkoszną, nie uwierzyli słowu jego” (Psalm 106:24). Smutne jest to, że dzisiejszy kościół jest bardzo podobny do Izraela. Pomimo wspaniałych obietnic dla nas, Jego gwarancji pokoju, pomocy i pełnego zaopatrzenia, nie ufamy Mu w pełni. Zamiast tego narzekamy: „Gdzie jest Bóg w moim ucisku? Czy On jest ze mną czy nie? Gdzie są jakieś dowody Jego obecności? Dlaczego On pozwala, aby te trudności się na mnie zwalały?
Ja dzisiaj słyszę, jak Pan pyta swój kościół: „Czy wierzycie, że Ja nadal mówię do Swojego ludu? Czy wierzycie, że pragnę wam pomagać i prowadzić was? Czy naprawdę wierzycie, że chcę do was mówić codziennie, w każdej godzinie, o każdej porze?” Musimy odpowiedzieć tak jak Dawid. Ten bogobojny człowiek potrząsnął piekłem, kiedy tak powiedział o Panu: „Bo on rzekł - i stało się, On rozkazał - i stanęło” (Psalm 33:9).
Jest to Boża obietnica dla każdego pokolenia, które wierzy Jego Słowu, że On pragnie mówić do nas:” Plan Pana trwa na wieki, Zamysły serca jego z pokolenia w pokolenie” (Psalm 33:11). Stwórca wszechświata chce dzielić się z nami Swoimi zamysłami!
Pismo mówi o tym wyraźnie. Nasz Bóg mówił do swojego ludu w przeszłości, mówi teraz i będzie mówił do nas aż do końca. I jeszcze więcej, gdyż Bóg chce mówić do ciebie o twoich problemach dzisiaj. Może to uczynić poprzez Swoje Słowo, poprzez bogobojnego przyjaciela, albo poprzez cichy i delikatny głos Ducha, który szepce: To jest właściwa droga, idź nią.”
Bez względu na to jakich środków użyje, rozpoznasz Jego głos. Owce znają głos swojego pasterza. On jest wierny, aby „zachować dusze swoich świętych; On ich wybawia z ręki bezbożnych.” (Psalm 97:10).
Izrael odrzucił to odpocznienie. „ I wzgardzili ziemią rozkoszną, nie uwierzyli słowu jego” (Psalm 106:24). Smutne jest to, że dzisiejszy kościół jest bardzo podobny do Izraela. Pomimo wspaniałych obietnic dla nas, Jego gwarancji pokoju, pomocy i pełnego zaopatrzenia, nie ufamy Mu w pełni. Zamiast tego narzekamy: „Gdzie jest Bóg w moim ucisku? Czy On jest ze mną czy nie? Gdzie są jakieś dowody Jego obecności? Dlaczego On pozwala, aby te trudności się na mnie zwalały?
Ja dzisiaj słyszę, jak Pan pyta swój kościół: „Czy wierzycie, że Ja nadal mówię do Swojego ludu? Czy wierzycie, że pragnę wam pomagać i prowadzić was? Czy naprawdę wierzycie, że chcę do was mówić codziennie, w każdej godzinie, o każdej porze?” Musimy odpowiedzieć tak jak Dawid. Ten bogobojny człowiek potrząsnął piekłem, kiedy tak powiedział o Panu: „Bo on rzekł - i stało się, On rozkazał - i stanęło” (Psalm 33:9).
Jest to Boża obietnica dla każdego pokolenia, które wierzy Jego Słowu, że On pragnie mówić do nas:” Plan Pana trwa na wieki, Zamysły serca jego z pokolenia w pokolenie” (Psalm 33:11). Stwórca wszechświata chce dzielić się z nami Swoimi zamysłami!
Pismo mówi o tym wyraźnie. Nasz Bóg mówił do swojego ludu w przeszłości, mówi teraz i będzie mówił do nas aż do końca. I jeszcze więcej, gdyż Bóg chce mówić do ciebie o twoich problemach dzisiaj. Może to uczynić poprzez Swoje Słowo, poprzez bogobojnego przyjaciela, albo poprzez cichy i delikatny głos Ducha, który szepce: To jest właściwa droga, idź nią.”
Bez względu na to jakich środków użyje, rozpoznasz Jego głos. Owce znają głos swojego pasterza. On jest wierny, aby „zachować dusze swoich świętych; On ich wybawia z ręki bezbożnych.” (Psalm 97:10).