PROSTOTA, KTÓRA JEST W CHRYSTUSIE

„Obawiam się jednak, ażeby, jak wąż chytrością swoją zwiódł Ewę, tak i myśli wasze nie zostały skażone i nie odwróciły się od szczerego oddania się Chrystusowi” (2 Kor 11:3).

Paweł ostrzega nas, byśmy nie dali się odwieść od „prostoty, która jest w Chrystusie.” Greckie słowo prostota w tym wierszu, oznacza wyłączność. Innymi słowy, „Chrystus, to nie jakaś skomplikowana jednostka. Prawda o Nim jest bardzo prosta: Jezus jest Bogiem. On jest od Boga, narodził się z dziewicy, został ukrzyżowany i powstał z martwych. Ale boję się, byście nie dali się odciągnąć od tej wyłącznej prawdy.”

Potem Paweł ostrzega przed kaznodziejami, którzy głoszą innego Jezusa: „Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością” (11:4). W gruncie rzeczy Paweł mówi Koryntianom, „Słuchacie innej ewangelii, ale nie ewangelii Chrystusa. Słyszycie o innym Jezusie, nie tym, który was zbawił. Boję się, że dacie się zwieść innemu Jezusowi, który nie jest prawdziwym Chrystusem.

„Nie wiecie o tym, ale jesteście odciągani od boskości Chrystusa. Nie mogę uwierzyć, że na to się zgadzacie! Znosicie tych nauczycieli, którzy was zwodzą. Nawet nie sprawdzacie, czy to, co wam mówią, jest biblijne. Właśnie tracicie swoje rozeznanie. Siedzicie, słuchając demonicznej ewangelii, gdzie wywyższany jest inny Jezus. Nawet nie wiecie, gdzie was to prowadzi.”

Moje przesłanie dotyczy tu tego jednego wiersza: „Odpowiedział mu Jezus: Ja jestem droga i prawda, i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie” (J 14:6). Stwierdzenie Jezusa jest tu absolutnie jednoznaczne, „Żaden muzułmanin, hindus, żyd i poganin nie może przyjść do Ojca w inny sposób, tylko przez Chrystusa.

Tak, jak Jezus pytał Swoich dwunastu uczniów, pyta też nas dzisiaj: „Za kogo mnie ludzie uważają?” (Mar 8:27). Uczniowie odpowiedzieli, „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni na jednego z proroków” (8:28). Ale rzeczywiste pytanie Jezusa było do Jego naśladowców: „I zapytał ich: A wy za kogo mnie uważacie?” 8:29).

Nasza odpowiedź musi być taka, jak Piotra: „Ty jesteś Chrystus” (8:29). Oby to było naszym wyznaniem przed całym światem teraz i zawsze.