DAWID ZOSTAŁ PODNIESIONY Z ROZPACZY POPRZEZ PRZYPOMNIENIE SOBIE PRZEBACZAJĄCEJ NATURY BOGA

Po całym płaczu i wołaniu do Pana Dawid w końcu złożył świadectwo: „Lecz u ciebie jest odpuszczenie, Aby się ciebie bano” (Psalm 130:4). Duch Święty zaczął zalewać jego duszę wspomnieniami o Bożym miłosierdziu i nagle Dawid przypomniał sobie wszystko czego się nauczył o przebaczającej naturze Ojca. „Ty jesteś Bogiem odpuszczenia, miłosiernym i litościwym, cierpliwym i wielce łaskawym” (Nehemiasz 9:17).

Wkrótce Dawid radował się, przypominając sobie: „ Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i przebaczasz i jesteś wielce łaskawy dla wszystkich, którzy cię wzywają” (Psalm 86:5). „ On odpuszcza wszystkie winy twoje...” (103:3). Tu jest jedna z fundamentalnych obietnic Nowego Przymierza. Jeremiasz oświadcza: „odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę” (Jeremiasza 31:34). A Paweł dodaje w Nowym Testamencie, „odpuściwszy nam wszystkie grzechy” (Kolosan 2:13). Bóg obiecał nam przebaczenie każdego grzechu!